Omdat mijn blog, dat iedereen gratis kan lezen, geld kost, verkoop ik vanaf nu een deel mijn gehaakte sjaals die in de rubriek HUISWERK staan, en wel aan de prijs van het garen. Dus u betaalt niet voor het werk, waar ik zelf veel plezier heb aan beleefd.
Binnenkort zet ik bij elk werk dat te koop is de prijs, samen met bovenstaande vermelding. Bij de sjaal die niet te koop zijn, vindt u geen prijs, want die gaan naar een goed doel.
Nog veel leesplezier!
Ik heb een nieuwe categorie gemaakt op mijn website: “Schoonschrift”.
Hierop komt wat door anderen gecreëerd werd en wordt, en mij beroerd heeft.
Hopelijk genieten jullie er ook van.
“Vandaag de dag” blijft over mezelf gaan, maar hoeft niet meer dagelijks en krijgt telkens een andere titel.
De categorie “Zelfzorg” zal aangevuld worden met artikels die mensen kunnen blijven helpen om goed voor zichzelf te zorgen.
Gedichten blijf ik natuurlijk schrijven!
Ziezo, dit wordt dus www.michelinebaetens.be nieuwe stijl. Laat maar weten wat jullie er van vinden, alle commentaar is welkom!
Mensen denken dat je iemand zoekt die je gelukkig moet maken omdat je ongelukkig bent, maar zo is het helemaal niet. Je zoekt iemand omdat je gelukkig bent, en dus iemand anders gelukkig wilt en kan maken. En als je dan helemaal voor het geluk in de wieg gelegd bent, vind je iemand die gelukkig is en jou ook gelukkig wilt maken.
Daar draait het tenslotte allemaal om in de liefde, en je kiest dus niet iemand omdat je die nodig hebt en dus wilt krijgen, maar omdat je wilt geven.
Zo voel ik het tegenwoordig toch aan. Toen ik negentien was, was dat anders, dan moest je iemand hebben, dan zocht je een lief om niet meer alleen te zijn, en je ging net doen als iedereen: trouwen, nestje bouwen, kindjes kopen…
En was dat dan verkeerd? Misschien wel, en alvast veel te jong om wijzer te zijn dan dat.
En is iedereen op latere leeftijd dan wijzer dan dat? Waarschijnlijk niet, maar die hebben dan pech dat het leven hen dat niet geleerd heeft.
Ik heb het ooit gedaan, gezocht op een datingsite, maar dat is dus totaal verkeerd als je meer wilt dan een partner, want de schoonste liefde die laat zich niet vinden, maar die vindt jou. Die werpt zich in je schoot, die overvalt je, die overkomt je!
Nu gaan we zo stilaan beginnen zwijgen over de liefde, want dat heeft ze niet graag, dat iemand zegt hoe ze moet zijn. Ze blijft liever wat exclusief, mysterieus en intiem. Bovendien als je te zeer focust op iets analyseer je dat meestal kapot. Dus laat het los, en dan komt alles wel weer terug in orde!
Waar ik het meest naar snak? Neen, niet naar seks…alhoewel… Maar naar een goed gesprek, een interessant gesprek, een gesprek dat over iets gaat, en hoe vaak je ook onder de mensen komt, het is zelden dat je iemand tegenkomt met wie je dat kan voeren, want het gaat als snel over “het eigen”.
https://www.youtube.com/watch?v=YFD2PPAqNbw&feature=youtu.be
Daarom dat ik ook de moeite niet meer doe om onder het volk te komen. Lachen en zeveren is af en toe eens gezellig, maar dat doe ik al op Facebook.
Gelukkig begint komende zondag, “Zomergasten” op tv. Is wel eenrichtingsverkeer, zij praten en ik luister, maar het is tenminste eens andere kost, dan ons dagelijks brood en spelen.
Dat is eigenlijk het grote nadeel aan alleen zijn, je kan niet delen. Niet je enthousiasme, niet je verontwaardiging, niet je belangstelling, en niet nog zoveel meer…
Mensen lezen wel trouw dit blog, waarop ik mijn woord kan doen, maar respons komt er nauwelijks. Ik ga dan ook van de veronderstelling uit dat het hen enkel amuseert, en een beetje uit de sleur van elke dag haalt. En natuurlijk is er ook het pottenkijkerssyndroom waar de grote hoop aan lijdt.
Moeten ze het dan niet meer lezen? Ja, toch wel, want wie weet, helpt het voor sommigen om de dag door te komen. Want het is niet wie alleen is die het vaakst eenzaam is, maar eerder zij die in een lege doos gevangen zitten.
Breek uit jezelf, zou ik zeggen, breek af en toe eens grondig uit jezelf, en reageer, in plaats van te ondergaan. Al was het alleen maar op dit blog, en op mijn ondoordachte openheid!
In de krant het zoveelste bericht over een “persoonsongeva”l op het spoor. Gelukkig dit keer niet in Hoeilaart, waar het verleden zomer rond deze tijd het geval was.
Met persoonsongeval bedoelt men dan meestal dat het om een zelfdoding gaat.
Zelfmoord of zelfdoding komt niet zo maar uit de lucht vallen, en het is geen toeval dat het zo vaak in da zomer en dus ook in vakantiemaanden gebeurt, wanneer iedereen verondersteld wordt van vrolijk en gelukkig rond te lopen. Wie dan wanhopig is, kan zeker dan het schril contrast met de eigen gevoelens nog veel minder aan.
Ik heb niet voor niets mijn laatste depressie met vakantie in Blankenberge gehad.
Op Facebook vond ik vandaag toevallig ook een goed artikel terug over zelfmoord en hoe je er kan tegenaan kijken.
Onthoudt vooral dat mensen niet dood willen, ze willen enkel een ander leven en hun wanhoop kwijt.
Het artikel stond destijds uit de krant De Standaard naar aanleiding van de actie Te Gek die aandacht vroeg voor zelfmoordpreventie.
Wie het zegt, doet het niet, en andere misverstanden over zelfdoding
Gemiddeld 2,5 jaar tussen eerste gedachte aan suïcide en de dag dat iemand eraan overlijdt.
Wie aan zelfdoding denkt, wil in de eerste plaats verandering.
Zelfdoding kan niet voorkomen worden.
Over zelfdoding blijven veel misverstanden de ronde doen en dit is wel het hardnekkigste, zegt Kirsten Pauwels, directeur van de Zelfmoordlijn1813. ‘Veel mensen denken dat wie aan zelfdoding denkt, het vroeg of laat toch ooit zal doen. Dat het altijd fataal afloopt. Dat is natuurlijk nefast voor elke preventie.’
Als je erover praat,lok je het uit.
Ook een lastige, waar zelfs hulpverleners mee worstelen, zegt Pauwels. ‘Vaak reageren ze verbaasd als wij hen vertellen dat dit niet klopt. Ons advies luidt om er expliciet naar te vragen wanneer je ziet dat iemand zich niet goed voelt en je vermoedt dat deze persoon aan zelfdoding denkt.’
‘Praten is wél goed. Het lost niet alles op, daar kan meer hulp voor nodig zijn, maar wie in een open klimaat over suïcidegedachten kan vertellen, voelt de spanning verminderen en ook de aandrang om het te doen. Je kunt maar beter op elk signaal ingaan, hoe klein ook. Beter een keertje te snel dan te laat.’
Wie erover praat, doet het niet.
Pauwels: ‘Dit misverstand gaat er ten onrechte van uit dat wie over zelfdoding praat, alleen maar aandacht zoekt. Het is een foute interpretatie van een duidelijk signaal. De realiteit is dat een grote meerderheid van de mensen die gestorven zijn door zelfdoding, vooraf signalen heeft gegeven. Door over hun doodswens te praten, slaan ze alarm. Daarop ingaan, is het begin van preventie.’
Een zelfmoord gebeurt impulsief.
Pauwels: ‘Meestal is dat niet het geval. Het is niet omdat er ineens iets is gebeurd, dat iemand plotseling beslist: nu maak ik een eind aan mijn leven. Dat ene voorval kan de druppel zijn die de emmer doet overlopen. Maar doorgaans is er een heel proces aan voorafgegaan.’
‘We weten dat er gemiddeld 2,5 jaar verloopt tussen de eerste gedachte aan suïcide en de dag waarop iemand eraan sterft. Nabestaanden die totaal verrast zijn door de suïcide zien achteraf soms toch in: ja, toen ging het al niet goed. Dat kan dan confronterend zijn. Sommige mensen kunnen namelijk heel goed verstoppen dat ze eraan denken.’
Wie aan zelfdoding denkt, wil dood.
Pauwels: ‘Het doel van zelfdoding is meestal niet de dood, maar verandering. Elke poging tot zelfdoding is een uiting van lijden, die aangeeft dat mensen zo niet verder willen. Er kan een psychiatrische ziekte aan ten grondslag liggen, of een depressie. Die is misschien nog niet vastgesteld of gediagnosticeerd. Maar het is niet de depressie op zich die tot zelfdoding leidt. De missing link is wanhoop.’
‘Het is wanhoop die hen drijft; ze zien geen andere uitweg meer. Als je deze mensen voor de keuze kon stellen: sterven of een ander leven, dan zouden ze voor dat ander leven kiezen.’
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan telefonisch terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de pas vernieuwde website www.zelfmoord1813.be.
Veerle Beel – De Standaard 16.07.2014
Of ik ooit aan zelfmoord gedacht heb? Gedacht wel. Als ultieme ontsnappingsroute. Overwogen of geprobeerd nooit.
