We zijn alle vier ziek geweest. Eerst Reinaert, daarna zijn ouders en natuurlijk ook de knuffel oma.
RVS, een kinderziekte, de crècheziekte, waar je meer kan over lezen in onderstaand artikel:
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20210501_97335146?fbclid=IwAR1JPvJXd9FPzjVffcbmpyeqxta2yz3sbImlSaqX20oKLlZ2kks86Q6fdcw&articlehash=4A47B022BF327DE7E98F33057439CDA3126CDF8026D2FEC0B7E9D99CFDF99BC0DB030EE3BCDE01BC316767D724BF6FEA4D39654A7D755234A51171F7E9DFBD13
De dokters dachten natuurlijk direct aan corona, en mij werd dan ook tweemaal een test afgenomen, terwijl ik goed wist dat het dat niet was, aan de hand van de diagnoses die bij de andere personen van mijn bubbel werden vastgesteld. Maar wie gelooft in coronatijd nog een patiënt?
Vroeger was alles Seks, tegenwoordig is alles corona. Iedereen is ervan doordrongen en je huisdokter laat je zelfs meerdere testen ondergaan, want zo ziek daar is maar één diagnose bij mogelijk: covid 19.
Ik was wel een beetje in paniek, vooral omdat we met zijn vieren tegelijk ziek waren, want wie zou uiteindelijk nog voor de ander kunnen zorgen, en vooral voor Reinaert?!
Het was al een wrede maatschappij, nu tijdens CORONA, nog wreder, want
GEEN ZIEKENBEZOEK, en niemand durft of wil je komen helpen, en jij zelf wil ook niet dat anderen ziek worden.
“Verzorg je goed”, zeggen de mensen, maar hoe doe je dat als je alleen woont, je bed niet uit kan, jezelf niet kan wassen, je potje niet kan koken…? Als ik ziek ben, dan is de enige die goed voor mij kan zorgen immers ook uitgeschakeld.
Er bestaat van alles en nog wat in dit land om mensen met nood aan hulp bij te staan: in theorie, op papier (en vooral met veel papierwerk!) en je kan beroep doen op organisaties die vooral veel wind verkopen, en meestal volzet zijn.
En de omgeving, wel dat hebben jullie waarschijnlijk al wel zelf ondervonden, dat is, zoals in de sociale media, die reageren enkel op de leuke dingen. Er verder heeft elkeen de handen meer dan vol met de eigen problemen en de eigen stresssituaties.
Dus dat was een bange situatie, waar toch ook wel met een paar heel warme en verrassende momenten van steun uit heel onverwachte hoek!
De enige die nog nog ziek is, is degene die zolang mogelijk voor de anderen gezorgd heeft, en dat is mijn zoon. Vandaag nog eens naar de dokter geweest, en een week ziekteverlof, maar gelukkig zit het bij hem nog niet op de longen. En Audrey, dat is een straffe madame, en die die al terug aan het werk!
Na veertien dagen en een antibiotica kuur voel mij nu al stukken beter, alleen de vermoeidheid zal nog wel een tijdje duren, maar dat geeft niet, ondertussen kan ik wel creatief blijven en terug goed voor mezelf zorgen.
Corona is waarschijnlijk niet alles als het virus je te pakken krijgt, maar RSV ook niet, men weze dus bij deze gewaarschuwd en op de hoede, voor al voor de jongsten onder ons!
!