Maandag heeft Reinaert  in het UZ Leuven, voor de tweede keer een gips gekregen aan zijn linker voetje en been. De eerste gips heeft totaal niet geholpen.

Hij was samen met papa en mama om 7u30 in het ziekenhuis en na twee uur wachten werd de nieuwe gips, dit keer onder volledig verdoving, aangebracht.

Binnen twee weken zullen ze moeten teruggaan, en dan wordt, weer onder volledige verdoving (ze verdoven met een maskertje), gekeken of dit tweede gipsje veel effect heeft gehad of niet. Zo ja, dan krijgt hij gewoon een derde gips. Zo neen, dan gaan ze een kleine ingreep doen aan zijn kuit om die langer te maken. Zo een ingreep noemt men een achillespeestenotomie. Dit doen ze ook vaak bij baby’s die met een klompvoet geboren worden. Hij zal dan ook een derde gips krijgen, maar dan wel voor zes weken. De ingreep is gepland op 12 december. Dagkliniek met eventueel één overnachting.

Ondertussen heeft hij zijn “laarsje” al getoond aan turnjuf Loesje, de kiné, want die heeft zijn hartje al veroverd (hij begint bijna te wenen als hij terug naar huis moet!), en krijgt hij een antibioticakuur tot men alle resultaten over zijn immuunsysteem en dat van de ouders verzameld heeft. Dat zal ongeveer in juni 2023 zijn.

Reinaert slaapt goed, eet goed, is vrolijk en klaagt niet van pijn. Dit kind is een voorbeeld voor ons allemaal!

De dagkliniek heeft vanmorgen ook naar de ouders gebeld om te vragen hoe het met hem was, en ze mogen altijd bellen als er vragen of problemen zijn. Chapeau voor UZ Leuven!

Ondertussen herneemt het “gewone” leven zich langzaam. Reinaert is naar de kermis geweest, hij krijgt thuisonderwijs, en de Sint wordt verwacht!

Reinaert heeft vandaag zijn eerste sessie kiné gekregen van de “turnjuf”, en dat is voor beiden prima verlopen. Juf Loesje lijkt in de smaak te vallen van Reinaert en hij heeft ondertussen ook terug wel meer zelfvertrouwen opgebouwd!

Zondag is er zijn vriendje Jack op bezoek geweest en heeft hij een prachtig boek gekregen dat hem kan helpen om zijn gevoelens te uiten.

Deze namiddag heeft hij samen met mama en papa een bezoekje gebracht aan zijn klasje in het Kasteeltje. Tussen hem en zijn beste vriendinnetje Apolline heeft men kunnen merken dat het nog altijd grote liefde is en ze hem zeker niet vergeten is. Heerlijk!

Met de juffen is overheen gekomen dat Reinaert vanaf volgende week een enkele uren thuisonderwijs zal krijgen. Dat zal hem voorzeker deugd doen en misschien helpen om de rest van het schooljaar zonder teveel moeilijkheden te kunnen uitdoen.

Elke dag is weer spannend, verrassend en plezierig. Enkel nog afwachten hoe het donderdag zal zijn voor hem, want dan heeft hij een afspraak in Leuven bij Immunologie. Maar in de namiddag komt hij dan op bezoek bij Oma en zullen we er wel voor zorgen dat het weer gezellig wordt. De Sint is namelijk al geweest!

Vandaag viert David zijn 46ste verjaardag en ik denk dat hij dit keer het mooiste verjaardagcadeau ooit gekregen heeft: de thuiskomst van Reinaert!

Dit bericht zette hij dan ook vandaag op zijn facebookpagina:

Gisteren kreeg Reinaert onverwacht bezoek van Kabouter Klus en gisteren kregen wij ook te horen dat Reinaert, samen met papa en mama definitief naar huis mag.

Vandaag zijn ook nog de Cliniclowns langs geweest, maar ook en vooral  veel mensen die Reinaert verzorgd hebben, om hem en de ouders het beste te wensen.

Vanaf volgende week gebeurt de revalidatie dan verder thuis. Elke weekdag naar de “turnjuf” en op 28 november naar de dagkliniek van UZ Leuven om nog een tweede gipsverband rond zijn linker beentje te doen.

Daarvoor zal hij deze keer wel in slaap gedaan worden, en er gaat daardoor morgen voor het vertrek naar Overijse nog een gesprek met de anesthesiste aan vooraf.

Het gips komt er dus op 28 november, en op 24 november is er een afspraak  met de dokter om het over het immuunsysteem van Reinaert te hebben, want het wordt van in het begin al onderzocht, of daar al dan niet problemen mee zijn. We hopen van niet, al zal twee jaar corona maatregelen ook wel meegespeeld hebben.

Verder kan voor Reinaert ook thuisonderwijs aangevraagd worden, maar dat wordt ook nog bekeken met ’t Kasteeltje, hoe en of dit het best kan georganiseerd worden.

Dit zal dus waarschijnlijk mijn laatste blogverslagje zijn dat ik met Facebook deel. Natuurlijk blijft mijn blog verder toegankelijk voor al wie het interessant genoeg vindt om te lezen wat in mijn dagdagelijks leven gebeurt en wat me beroert, en geuit wordt via mijn creativiteit.

Wij danken iedereen heel hartelijk die met ons deze vooral bange periode heeft meebeleefd en nu onze vreugde deelt.

Wij hebben daardoor ons verdriet en onze onzekerheid langs de buitenkant kunnen dragen en niet alleen moeten verwerken, en dat was een grote steun. Bedankt, en voor iedereen nu al een gezond en vrolijk jaareinde!

Vandaag is Reinaert dag op dag twee maanden in UZ Leuven en gisteren heb ik hem voor de eerste keer teruggezien. En het was een heel blij en gezellig weerzien. Direct een dikke zoen, en hij voelde zich ook weer onmiddellijk thuis. Wist nog alles perfect staan en Oma was het magische woordje die dag.

Alles is terug zoals vroeger, behalve het stappen lukt nog niet doordat hij zo lang in dezelfde positie moest slapen. Vooral het linkerbeentje waaraan hij geopereerd werd moet nog kiné krijgen en waarschijnlijk ook nog een tweede gips. Eindelijk kon ik hem ook de trein geven die ik gekocht had voor zijn verjaardag en het bleek een goeie keuze.

Rond vier uur zijn ze terug vertrokken richting ziekenhuis en het cadeautje is natuurlijk meegegaan. Moe gespeeld is onze dikke vriend in de auto in slapen gevallen, want Oma kan toch zo vermoeiend zijn…

Het zou mij niet verwonderen moest hij dat ook nog onder de knie krijgen in het ziekenhuis…

Reinaert heeft deze week zijn gips gekregen, die hij tien moet dragen om zijn linker voetje weer helemaal in orde te  krijgen.

En daarom hebben wij hem eens extra “verwend”, en met wat kan je dat beter dan met superzachte knuffels die hij zelf mag kiezen?!

Gelukkig zijn er in een ziekenhuis ook leuke dingen te beleven, zoals speelgoedwinkeltjes! Van mama en papa heeft Reinaert Christophe, de krokodil, (naam gekozen door de gekke papa!) mogen kiezen.

Mémé Magda, de tante van mama, heeft Ridder Muis meegegeven en daar hoort natuurlijk Draak bij en daarvoor heeft Oma gezorgd.

En straks komt Moeke op bezoek met het huis van Bing uit de tekenfilmreeks. Na al tijd zware weken verzacht dit toch een beetje de pijn van alles.

Het leven zou een kind dit nooit mogen aandoen, maar gelukkig is er de liefde van de mensen om hem heen, die ervoor kan zorgen dat al dit leed kan gecompenseerd worden met cadeautjes en warme knuffels.

Gisteren vertelde de papa van Reinaert mij dat het ongelooflijk is hoe hij tijdens elke sessie kiné en ergotherapie de therapeuten doet versteld staan, zelfs meerder keren per dag. En hoewel het soms moeilijk of pijnlijk is, hij soms traantjes laat… op het einde zwaait hij altijd lief of gooit een kusje. zoals nu bij de ergotherapeut die er spontaan kippenvel van kreeg…

En toch zal zijn linkerbeentje eventjes in het gips moeten, om het rekken van de achillespees te bevorderen. Waarschijnlijk een tiental dagen, en ik hoop dat dat écht het laatste is wat moet gebeuren.

Reinaert verdient (net als oma op het einde van haar schooltijd) een speciale prijs voor VOLHARDING! Voor mij was er een boek, voor hem zal dat veel en veel meer worden!!!

En neen, ik overdrijf niet!