Weten jullie wat een écht Caronneke is? Een écht Caronneke is een babbelgat, een tetteres. En Caronnekes fluisteren niet in het oor! Hoe langer ze praten, hoe hoger de tonen. Wel, mijn moeder was een écht Caronneke. Haar liefste bezigheid was tussen de mensen zitten en haar woord kunnen doen.

Mijn moeder was immers een kind van de ‘Leegheid’, zoals men vroeger het centrum van Overijse noemde. Een centrum met naast elk huis een café, en de winkel om de hoek. Iedereen kende iedereen, en iedereen babbelde met iedereen. Moeder heeft dat altijd een beetje blijven missen; later als ze in de Veeweide woonde en ook nog in de Molenstraat in Hoeilaart.

Maar mijn moeder was niet allen een ‘babbeles’ maar ook een harde werker. Ze heeft zo hard geschrobd en geboend dat het leek of ze de wereld wou uitvegen. Alles wat ze deed moest perfect zijn.

Moeder kon niet zonder fouten schrijven, maar ze had wel het mooiste handschrift van de klas. Ze was zo fijn met naald en draad dat ze voor de grootste couturiers had kunnen werken. Moeder wist ook altijd te ontdekken wat mooi was en van waarde. Haar kasten vol fijne porselein en snuisterijen zijn daar getuigen van. En moeder maakte de beste balletjes in tomatensaus, de fijnste krabsla en de lekkerste crème-au-beurre!

Als je voelt dat je moeder je ontglipt, dan wordt je als dochter moeder van je eigen moeder. Je zult haar nagedachtenis willen beschermen, koesteren en vasthouden. Geen kracht die haar je ooit zal kunnen ontnemen. En zoals een écht Caronneke zal zij voor altijd het hoge woord blijven voeren!

(Voor mijn moeder Julia Caron, 20 mei 1925 – 11 juli 2008)