Het is weer een jaar voor de gemeenteverkiezingen en dus het jaar van de openbare werken.

Ze zijn nodig en de burger is er achteraf, als dat jaar van omleidingen voorbij is, heel erg blij mee. Tot de volgende verkiezingen.

Hier bij mij in de Vosdelle zijn die werken van algemeen belang al twaalf jaar bezig. Spoorwegwerken die de files moeten oplossen. Ze zouden afgerond zijn in 2027.

Mijn familie heeft trouwens een lange traditie van “slachtoffer van openbare werken”.

Mijn grootmoeder werd onteigend (verbreden van de baan voor de auto – De Leegheid in Overijse) en moest daardoor naar een rusthuis, waar ze doodongelukkig was, en een neef werd zelfs tweemaal onteigend (voor een afrit die er nooit gekomen is – Zavelenborg in Overijse). Zijn hart brak ervan: letterlijk!

Het nut van deze werken? Dienen ze werkelijk het algemeen belang?

Volgens mij niet, ze lossen niets op. Het enige wat ze doen is de natuur medeslachtoffer maken en de wereld alleen maar lelijker.

Na heel België geasfalteerd te hebben voor de auto, zijn ze nu ook van plan en bezig om nog meer aarde de verharden en natuur te bestelen voor de fiets, al dan niet elektrisch…

Wanneer zullen de behoeften van de mens voldaan zijn? Als de aarde helemaal onleefbaar geworden is en de mens definitief verdwenen, omdat hij zichzelf vernietigd heeft? Want, en daar ben ik van overtuigd, de natuur zal uiteindelijk de sterkste blijken.

Met dat vege lijf en overactief brein van mij heb ik vannacht een seksuele droom gehad, en ik heb daar de betekenis eens van opgezocht via Google, want meestal heb ik enkel heel nare nachtmerries over een miserabel verleden.

De droom zou betekenen dat ik momenteel heel creatief bezig ben, en straffer nog, een creatieve doorbraak beleef.

Als dat juist is, is dat dus dubbel genieten: van de droom en van de creativiteit.