En dan zien we wel…

Probeer mij niet in een schuifje te steken,
Of ik haal de hele boel door elkaar.
Probeer mij niet te vangen onder één noemer,
Of ik maak er het grootste misverstand van.
Probeer mij geen etiketje op te plakken,
Of ik bederf de inhoud.

Ik wil overal,
Maar vooral,
Nergens bijhoren,
En dan zien we wel…

Micheline Baetens – 29 augustus 2017

De troost van de verbeelding

Wanneer de wereld
Te schamper is om aan te kunnen,
Maak je dan terug een veilig nest
In het hoogste gras,
Tussen pinksterblauw en botergeel,
Bij het vluchtwegbruggetje
Van het verdronken riet.

En beeld je dan terug in,
Dat je nog onbestaand,
Nooit een voet
Op deze aarde hebt gezet.

En wees dan terug blij,
Dat je de troost van de verbeelding,
Nooit bent kwijt geraakt.

Micheline Baetens – 23 augustus 2017