De goudvink is de vogel van 2020

De vogel van het jaar is de goudvink. Dat maakt Vogelbescherming Vlaanderen donderdag bekend. De goudvink is in Vlaanderen ‘in gevaar’.

Tijdens de periode 2000-2002 werd de populatie goudvinken in Vlaanderen geschat op slechts 150-280 broedparen, hoewel het inventariseren van deze soort niet zo evident is. De vogels leven tijdens de broedperiode immers zeer teruggetrokken waardoor een goede terrein- en soortkennis noodzakelijk zijn om hen op te sporen.

In gebieden met lage dichtheden is de kans groot om een aantal broedparen te missen. In de meest recente Vlaamse rode lijst van broedvogels, staat de goudvink in de categorie ‘bijna in gevaar’. Dat komt door haar kleine populatiegrootte.

In Wallonië is de goudvink talrijker aanwezig. De populatie wordt er geschat op ongeveer 9.800 broedparen. Op de Waalse rode lijst van broedvogels vinden we de soort dan ook terug in de categorie ‘momenteel niet in gevaar’. Dat de goudvink talrijker voorkomt in Wallonië dan in de rest van België heeft volgens Vogelbescherming Vlaanderen te maken met het verschil in oppervlakte bos.

Vandaag beslaan de Belgische bossen ongeveer 22 procent van het nationale grondgebied, of 700.000 hectare, verspreid over de drie gewesten van het land: 21 procent in het Vlaamse Gewest, 1 procent in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en 78 procent in het Waalse Gewest.

Hop op twee

De hop eindigde tweede met 465 stemmen achter zijn naam. Deze vogel is geen regelmatige broedvogel in Vlaanderen. Sporadisch lukt het hem wel om een kroost groot te brengen, zoals dat nog het geval was in 2017 in Weelde (Ravels). Het was toen sinds 1981 geleden dat de soort nog eens in Vlaanderen broedde.

De Vogel van het Jaar is de jaarlijkse verkiezing van Vogelbescherming Vlaanderen. De bedoeling is om het grote publiek te betrekken bij het werk van de vereniging. Door elk jaar twaalf vogelsoorten verkiesbaar te stellen, hoopt Vogelbescherming Vlaanderen dat steeds meer mensen oog hebben voor alles wat veren heeft en in onze natuur rondvliegt.

Voor deze editie brachten 2.836 mensen hun stem uit, vooral via www.vogelvanhetjaar.be. Nog tot en met 31 december is de steenuil Vogel van het Jaar 2019.

De Standaard – 18.12.2019

Elke winter zie ik wel een paar koppeltjes in de tuin. Vooral als het wit van de sneeuw ligt en het kouder is, zie je ze verschijnen. Ze zijn prachtig!

Een sjaal is als een warme omhelzing…

Dit is waarschijnlijk mijn laatste gehaakte sjaal van 2019.

Een deel van de “omhelzingen” is voor de eigen kennissenkring, en voor mezelf natuurlijk, en de rest gaat via een vriendin naar een vluchtelingenorganisatie in Brussel.

Ik haak en brei dus ook voor anderen, als het mij gevraagd wordt. Ik ben namelijk verslaafd!

Wanneer is een mens een volleerde zieke?

Nu lijd ik al 30 jaar aan hetzelfde, en nog vertrouwt de dokter mijn ervaring, intuïtie en mening niet.

Oké, het is een jonge dokter die zijn stage nog doet, mijn hele geschiedenis niet kent en waarschijnlijk ook mijn medisch dossier niet eerst doorgenomen heeft, maar dat is nog geen reden om een patiënt niet te vertrouwen en niet te geloven.

De man wilde mij op therapie sturen, omdat ik een verhoging van de medicatie vroeg om de nevenwerkingen tegen te gaan. Ja, ik weet het, het klinkt niet logisch, maar soms kan een dosis net niet hoog genoeg zijn om je de ganse dag goed te voelen.

Bij mij uitte zich dat vooral in nachtmerries en daardoor geraakte ik niet uitgeslapen en werd ik moe wakker. Langzaam groeide de overtuiging dat ik het toch niet zou halen met de lage dosis, die ik trouwens zelf gevraagd had, en tot mij eigen spijt meer moest slikken.

Bon, maar de dokter vertrouwde mijn uitleg niet en “dreigde” met therapie, in plaats van medicatie.

https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/meeste-depressietheorieen-missen-voldoende-bewijs

Maar ik ben van mijn veertigste tot mijn zestigste in therapie geweest, heb wel honderd boeken gelezen over mijn ziekte, heb mijn verleden verwerkt en genoeg zelfkennis opgedaan om te weten wanneer ik mis zit. Mij kunnen ze dus niet veel meer wijsmaken, en als ik iemand nodig heb om mee te praten, dan vind ik die wel in mijn omgeving. Bovendien ik kan schrijven!

Mijn psychiater stelde altijd de vraag “wat denk je daarvan” voor hij iets in de behandeling wijzigde en het gebeurde altijd in samenspraak. Ook de huisarts doet dat, maar blijkbaar mist deze jonge dokter nog wat ervaring en mensenkennis.

Binnen een week weten we wie juist zat, de dokter of de patiënt. Wedden dat…

Het was een week vol dierenenplezier, en de kers op de taart is, dat ik de voorbije nacht, rond twee uur, de vos aan mijn oprit zag passeren en zijn Vosdellestraat zag opgaan.

Deze week kwam ons Bella ook terug naar huis, na een afwezigheid van ongeveer drie maanden. Dit is niet de eerste keer, en ik vermoed dat ze hier in de buurt een tweede thuis gevonden heeft. Katten kiezen namelijk zelf waar ze willen verblijven, en zeker zo een eigenzinnige madame als ons Bella.

David heeft donderdag voor de kippen en de vogeltjes gezorgd. De kippen hebben hun winterstro gekregen, zodat ze wat warmer en droger zitten, en de vogels een flinke voorraad lekkere hapjes. Vanachter het raam kan ik nu dus vogels spotten in eigen tuin!

Enkel

Enkel
Uit het raam kijken
Naar de beweging
Van de bomen,
De voortdurende verandering
Van de lucht,
De vogels
Die af en aan vliegen,
Een kat
Die voorbij loopt,
Een blad dat valt
En de dode takken
Die wegwaaien…

Micheline Baetens – 12.12.2019

Waarschijnlijk omdat er geen seizoenen meer zijn en het dus ook niet wil winteren, zat er nog een wesp in mijn slaapkamer. Die heeft zich wel eventjes verschoten toen ik haar de kalender liet zien en vervolgens buiten zette. Tot in de zomer, meid, en dan liefst niet meer in mijn slaapkamer!