Facebook is alleen voor de leuke dingen die je overkomen, met de nare ga je alleen slapen en sta je ’s morgens ook weer alleen op.
Voor nu heb ik er wel een paar dagen genoeg van om het volk te entertainen met die leuke dingen, en uren te chatten om niets te zeggen. Laat nu maar een andere clown voor het spektakel zorgen, ik ga mij ergens rustig tussen het publiek zetten.
Zuckerberg, de stichter van Facebook, doet wel zijn best om de mensen bij elkaar te brengen, maar zelfs hem lukt het niet om de verbondenheid tussen mensen weer op de agenda te zetten.
Ze kunnen of willen het niet meer. Ze zijn het verleerd om rekening te houden met elkaar, elkaar te vertrouwen, te troosten en graag te zien. Ze kunnen niet meer luisteren, ze horen nog enkel zichzelf, en de ego’s worden met de dag groter.
Af en toe heb je eens een goede gesprek of goede discussie en dan komt er weer zo’n lolbroek, die zichzelf tot grappigste van den hoop gepromoveerd heeft, de boel verpesten. Volgens mij dient al die lol om de grote leegte op te vullen…
Daarom even pauze nu, want het grappige is er voor mij eventjes vanaf, en andermans verhaal hoef ik momenteel ook niet te kennen, ik heb er genoeg aan om het mijne op te schrijven, want dat is nog lang niet af.
Niemand hoeft het ook echt te lezen, zolang ik het maar kan vertellen, en Windows een venster op een kiertje wil zetten naar de wereld toe, werkt dat voor mij therapeutisch en bevredigend. Meer hoeft dat niet te zijn!