Reinaert

Geplaatst op door
2

Maandag heeft Reinaert  in het UZ Leuven, voor de tweede keer een gips gekregen aan zijn linker voetje en been. De eerste gips heeft totaal niet geholpen.

Hij was samen met papa en mama om 7u30 in het ziekenhuis en na twee uur wachten werd de nieuwe gips, dit keer onder volledig verdoving, aangebracht.

Binnen twee weken zullen ze moeten teruggaan, en dan wordt, weer onder volledige verdoving (ze verdoven met een maskertje), gekeken of dit tweede gipsje veel effect heeft gehad of niet. Zo ja, dan krijgt hij gewoon een derde gips. Zo neen, dan gaan ze een kleine ingreep doen aan zijn kuit om die langer te maken. Zo een ingreep noemt men een achillespeestenotomie. Dit doen ze ook vaak bij baby’s die met een klompvoet geboren worden. Hij zal dan ook een derde gips krijgen, maar dan wel voor zes weken. De ingreep is gepland op 12 december. Dagkliniek met eventueel één overnachting.

Ondertussen heeft hij zijn “laarsje” al getoond aan turnjuf Loesje, de kiné, want die heeft zijn hartje al veroverd (hij begint bijna te wenen als hij terug naar huis moet!), en krijgt hij een antibioticakuur tot men alle resultaten over zijn immuunsysteem en dat van de ouders verzameld heeft. Dat zal ongeveer in juni 2023 zijn.

Reinaert slaapt goed, eet goed, is vrolijk en klaagt niet van pijn. Dit kind is een voorbeeld voor ons allemaal!

De dagkliniek heeft vanmorgen ook naar de ouders gebeld om te vragen hoe het met hem was, en ze mogen altijd bellen als er vragen of problemen zijn. Chapeau voor UZ Leuven!

Ondertussen herneemt het “gewone” leven zich langzaam. Reinaert is naar de kermis geweest, hij krijgt thuisonderwijs, en de Sint wordt verwacht!

 

 

Reinaert

Geplaatst op door
Beantwoorden

Reinaert heeft vandaag zijn eerste sessie kiné gekregen van de “turnjuf”, en dat is voor beiden prima verlopen. Juf Loesje lijkt in de smaak te vallen van Reinaert en hij heeft ondertussen ook terug wel meer zelfvertrouwen opgebouwd!

Zondag is er zijn vriendje Jack op bezoek geweest en heeft hij een prachtig boek gekregen dat hem kan helpen om zijn gevoelens te uiten.

Deze namiddag heeft hij samen met mama en papa een bezoekje gebracht aan zijn klasje in het Kasteeltje. Tussen hem en zijn beste vriendinnetje Apolline heeft men kunnen merken dat het nog altijd grote liefde is en ze hem zeker niet vergeten is. Heerlijk!

Met de juffen is overheen gekomen dat Reinaert vanaf volgende week een enkele uren thuisonderwijs zal krijgen. Dat zal hem voorzeker deugd doen en misschien helpen om de rest van het schooljaar zonder teveel moeilijkheden te kunnen uitdoen.

Elke dag is weer spannend, verrassend en plezierig. Enkel nog afwachten hoe het donderdag zal zijn voor hem, want dan heeft hij een afspraak in Leuven bij Immunologie. Maar in de namiddag komt hij dan op bezoek bij Oma en zullen we er wel voor zorgen dat het weer gezellig wordt. De Sint is namelijk al geweest!

 

 

Reinaert

Geplaatst op door
1

Vandaag viert David zijn 46ste verjaardag en ik denk dat hij dit keer het mooiste verjaardagcadeau ooit gekregen heeft: de thuiskomst van Reinaert!

Dit bericht zette hij dan ook vandaag op zijn facebookpagina:

“Geen mooier cadeau voor je 46ste verjaardag dan je zoontje die na twee maanden hospitalisatie eindelijk thuis is. Hier zal hij zijn revalidatietraject verder zetten.
Het zag er even niet goed uit. “Levensbedreigend” was het woord dat Audrey en ik de eerste dag te horen kregen in een aparte kamer op de intensieve zorgen van het UZ Leuven. Ik zat op een stoel, maar voelde de zwaartekracht harder dan ooit op dat moment. Reinaert had twee virussen opgelopen die hem een longontsteking bezorgden, en daarbovenop kwam een streptokokken bacterie die zich verder verspreidde over zijn lichaam. Hierdoor ging hij in een toxische shock en hadden vooral zijn hart, longen en nieren het heel moeilijk. Dat alles op een zeer korte tijd. Dat was 14 september.
Hij is toen meteen in een kunstmatige coma gebracht, zodat ze een kunstlong en kunstnier via katheders in zijn hals konden “aansluiten”. Die namen even alles over, samen met een hele hoop medicatie. Dat heeft zo’n 4 weken geduurd. Daarna kon alles afgekoppeld worden. Gelukkig geen schade aan de nieren etc. Maar toen begon de ontwenningsfase… Want dat klein ventje had torenhoge dosissen van morfine en slaapmedicatie gekregen. Dat heeft ook toch zo’n dikke 2 weken geduurd. Ook zwaar om te zien als ouder hoe je driejarige moet afkicken. Hij had er op een gegeven moment hartritmestoornissen van. En we moesten heel die tijd ook wachten om te zien of hij hersenschade had of niet.
Vandaag kunnen we gelukkig en vol overtuiging zeggen dat alles oké is in dat hoofdje van hem, buiten hier en daar wat overgevoelig en een angst/wantrouwen voor nieuwe gezichten en witte schorten.
Maandag 17 oktober mocht Reinaert uiteindelijk intensieve zorgen verlaten, en verbleef ik samen met hem op de afdeling kinderneurologie voor zijn revalidatie. Audrey pendelde elke dag heen en weer tussen Overijse en Leuven. Hij kreeg kinesitherapie en ergotherapie, en een logopedist, psychologe en diëtisten werden eveneens ingeschakeld voor zijn verder herstel.
Deze week kregen we dan het bericht dat Reinaert (en ik) naar huis mochten en dat er overgeschakeld zal worden op ambulante kiné. Sinds gisterenmiddag zijn we allemaal terug thuis.
Reinaert moet nog verder leren stappen. Dat kan hij niet omdat hij lange tijd in bed gelegen heeft, en zijn kuitspieren hierdoor zijn verkort. Hij kan niet plat op de voetjes staan. Momenteel wachten we tot zijn linkerbeentje voor een tweede maal in het gips kan, want daar zijn de spieren het meest verkleind. De ingreep is gepland voor 28 november, en ondertussen blijft hij kinesitherapie krijgen van de papa en van een kinesiste hier in eigen gemeente, die ons door verschillende mensen werd warm aanbevolen.
Wij zijn het personeel van het UZ Leuven, en in het bijzonder dokter Lars Desmet van IZ ontzettend dankbaar dat zij er alles aan gedaan hebben om deze foto mogelijk te maken.”
David Joly – 19.11.2022
Ik zeg het nogmaals, het zijn helden, alle drie!!!