Met Bumba naar Bumba kijken

Reinaert heeft Bumba leren kennen op televisie en het is blijkbaar zijn vriendje geworden. Dus kijken wij allemaal samen gezellig naar Bumba!

Maar Elmo dat is Reinaert zijn beste vriend, en die neemt hij overal mee…

En samen met papa bij Torfs nieuwe pantoffeltjes en schoenen gaan kopen, want kleine jongetjes worden (te vlug!) groot.

Tekening gemaakt voor Reinaert.

Alles is relatief

Intellectuelen zouden zich meer moeten realiseren dat hun wereld niet die van de laaggeschoolde is.

Wat nu bijvoorbeeld het lot en de situatie van de jeugd is, (die mag wegens corona maar één hobby per week uitoefenen, terwijl ze haast elke dag een andere activiteit als hobby hebben) dat vinden “hooggestudeerden” dus eerder heel erg, terwijl ik dat nog een leefbare en heel plezante toestand vind.

Oké, hun jeugdigheid wordt momenteel misschien een beetje aan banden gelegd, maar als je zoals ik, vanaf je vijftiende van school moest om te gaan werken en voordien in de schoolvakanties bovendien al ging kuisen, winter en zomer, bij één of andere rijke madame, dan vind je dat allemaal niet zo erg. En pas op, niet om het eigen spaarpotje te vullen, maar schoon en braaf afgeven thuis.

Alles is relatief, zo ook de meeste ergernis van zij die het toch nog altijd relatief goed hebben. En als ze er zich dan toch niet kunnen overzetten, dat ze dan maar eens in de winter, en liefst als het vriest, de stoep van de rijke madammen gaan kuisen…en onbetaald natuurlijk. Wedden dat ze dan heel blij gaan zijn met één hobbyactiviteit per week?!

In orde

Op een morgen
zat hij dood
in zijn fauteuil,
de onbekende man
die mijn vader was.

Zes maanden
na mijn moeder,
en de dag ervoren
had hij nog vlug
de tuin in orde gebracht.

Zijn leven was nu
op orde en gedaan
het echte en het valse
en alleen de waarheid
bleef over.

Micheline Baetens – 26.01.2021

COACH

Coach, heette dat vroeger niet gewoon leraar? Iemand die je iets leerde, en iemand die wist wat je aankon als je er je best voor deed?
 
Tegenwoordig lijkt het eerder iemand waardoor je gepamperd wilt worden en van wie je heel veel aandacht krijgt, maar toch niet tot de gewenste resultaten komt omdat je niet de juiste keuzes kan maken en prioriteiten stellen.
 
Eerlijk gezegd, het is dan misschien wel een roeping of missie voor sommige mensen, maar ik vind het een rotstiel voor wie hem al te zeer ter harte neemt.
 
Mettertijd, en ik weet waarover ik spreek, ben je uitgemotiveerd om andere te motiveren, en dat geldt zowel voor leerkrachten als voor coaches.
 
Gelukkig zijn er nog wel de goede, of beter gezegd, de enthousiaste leerlingen, maar die blijven bij deze aanpak dan wel op hun honger zitten…
 
Aan het eind van mijn schooltijd heb ik een prijs voor “Volharding” gekregen, en dat is de prijs waar ik al mijn ganse leven het meest fier op ben…