Schoonschrift, kennen jullie dat nog, neen niet kalligrafie,  maar een tekst gewoon schoon over schrijven.
Ik was er een krak in, en won er in het vijfde leerjaar een prijs mee. Ik wou dat ik het nog kon, maar mijn geschrift verandert tegenwoordig om de vijf minuten. Als ik mij erop toeleg zou ik het misschien nog kunnen, maar dan heb je ook een goede pen of vulpen nodig.
En wie heeft tegenwoordig nog de tijd om schoon te schrijven, laat staan dat we al schrijven. Misschien nog enkel het boodschappenlijstje. Daarom zou ik graag zo een tablet hebben waarop je kan schrijven, want eigenlijk voegt handschrift wel iets toe aan de tekst.
https://computertotaal.nl/artikelen/tablet/schrijven-met-een-pen-op-pc-smartphone-en-tablet/
Aan mijn rechterhand en middenvinger heb ik nog altijd een knobbel van het vele schrijven, want ik deed blijkbaar niets anders. Lezen en schrijven. Veel brieven ook, aan correspondentievrienden en vriendinnen. Ik denk dat je die adressen vroeger vond in de damesbladen, en ik heb ook veel lezersbrieven geschreven, vooral naar de Humo, en vaak werden die ook gepubliceerd en kwam er reactie op.
Brieven ook naar gevangenen en liefdesbrieven naar het thuisfront als ik alleen op vakantie ging.
Schoonschrijven is eigenlijk meer tekenen dan schrijven, het is een kunst die altijd bestaan heeft, en hopelijk ook nooit verloren gaat, met of zonder tablet.