Het jaar is bijna terug om, de tijd vliegt en het lijkt of we al die tijd geslapen hebben, zo vlug is het gegaan, en onmerkbaar…

Passe, passe le temps, il n’y en a plus pour très longtemps…

Hoe snel het gaat!

Zo-even was ik nog kind
Schaterlachend in mijn gladde huid
En nu ben ik al een oude kerel
Die verward zijn laatste garen spint
Dommig uit zijn roodomrande ogen kijkt
En niet meer zo goed rechtop gaan kan.

O wat gaat het verval toch snel:
Gisteren rood, vandaag idioot
Overmorgen dood!
Als mijn liefje mij niet belazerd had
En mijn vrouw me niet verlaten
Liep ik nog zingend door de straten
Lag ik nog bloeiend tussen mijn lakens.

Maar als de vrouwen je niet meer lusten
Laat dan, m’n beste, de moed maar zakken
Zuip je klem met whisky en houd je haaks
Dan is het afmars en naar de kelder geblazen!

Hermann Hesse