Het is heus niet nodig om op te kijken naar kunstenaars, sportkampioenen, zangers, filmsterren, en nog wat ander glitter en glamour, zij hebben en doen wat ze willen, in tegenstelling tot anderen die niet hebben kunnen kiezen om te doen waarvoor zij in de wieg gelegd werden, en elke dag om den noodzakelijke brode moeten gaan werken, en elke dag de dagelijkse sleur moeten trotseren.

En toch zitten tussen die groep van mensen vaak de mooiste parels, het ruwe goud, de zuivere diamant, want zij zullen nooit hun ziel moeten verkopen om roem en geld te vergaren. En op een dag zal er wel uitkomen wat erin zit, al moeten zij daarvoor eerst honderd worden.
Ik heb ook dikwijls het gevoel gehad dat ik in het verkeerde leven zat, en een tante heeft mij eens gezegd dat ik nooit had mogen trouwen. Op het moment zelf heb ik haar eens vies bekeken, maar nu begrijp ik wat ze toen bedoelde. Sommige mensen moeten inderdaad afwijken van het pad, dat voor hen uitgestippeld werd, om volledig tot hun recht te komen.
Maar dat is allemaal zo simpel niet, en om het met Elsschot te zeggen “want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren”.
Zo is dat, het leven is wat het is, en daar zal je het moeten mee doen. Alhoewel…

Het Huwelijk

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d’ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

Willem Elsschot