2017 was een uitzonderlijk zorgeloos jaar. Buiten mijn gevecht van David tegen Goliath met de NMBS, waar ik af en toe wakker van heb gelegen, is er weinig vervelends gebeurd. En dat gevecht heb ik uiteindelijk toch gewonnen, zodat ik dat hoofdstuk na een vijftal jaar spoorwegwerken (zie foto) en een vernielde tuin, volledig heb kunnen afsluiten. Letterlijk en figuurlijk!!!
Het is ook een heel goed moestuinjaar geworden. Tomaten met de vleet, geen slakken- of andere plaag, en genoten van eigen fruit en groenten. De bloementuin en voortuin zijn nu ook volledig in orde, nadat de spoorweg eindelijk met een afsluiting over de brug is gekomen, en ik alles heb kunnen beplanten en aangevuld werd met sierschors. Ik hoop dan ook van volgend jaar veel meer werk en overlast te hebben.
Als men mij nu zou vragen welke periode van mijn leven ik zelf het meest aan mijn trekken ben gekomen, zou ik misschien tot hun aller verbazing kunnen zeggen “nu”. De vorige jaren was het wel vooral voor de anderen dat ik heb geleefd, en op geregelde tijden werd er van alle kanten aan mij gesleurd zodat ik op den duur niet meer wist hoe ik iedereen moest content stellen.
Dat lijkt nu voorgoed voorbij, en zijn het alleen nog de katten die op hun wenken moeten bediend worden!