De wind kan keren in het leven. Van zacht naar hard, van warm naar koud, van goed naar slecht, en men kan zich hiervan maar best altijd bewust zijn.
Als de wind goed zit, heb je geluk en is er niets aan de hand, maar als hij uit de verkeerde hoek komt , en dat doet hij af en toe zeker, kan je maar best een noodplan bij de hand hebben.
Het leven heeft mij geleerd vooral geen zekerheden te hebben, me geen illusies te maken, en ook niet te hard van stapel te lopen. Een gezonde dosis argwaan is geen overbodige luxe. Je hoeft niet paranoia te worden, maar blijf wel op je hoede dat zelfs de mooiste bijval plots tegenslag kan worden.
Mogen we dan niet geloven in het goede? Jazeker, moet zelfs, want anders heb je wel een heel triestig leven, maar iedereen steekt wel eens de straat over, en wij allemaal riskeren dagelijks ons leven en ons geluk door ’s morgens op te staan en aan een dag te beginnen, waarvan we niet weten hoe hij zal eindigen.
https://www.youtube.com/watch?v=QJ5OFbJ6Nyc
Niemand is veilig voor de wolven in schapenvacht, niemand is veilig voor de frustraties, de lafheid, de twijfel, de onzekerheid, de boosheid, de angst,… van de anderen en van zichzelf.
Maar één ding weet ik zeker, opgeven mag je nooit doen, en zeker jezelf nooit failliet verklaren, ook al is de teleurstelling en de tegenslag nog zo groot. Droom gerust verder, hoop gerust verder, bemin gerust verder, zoek gerust verder naar dat waar je in gelooft, maar geloof als een echte atheïst, geloof als een ongelovige, namelijk enkel in de realiteit, niet in sprookjes of mooie verzinsels.
Ik sta voor een periode van grote onzekerheid, ondanks de euforie en een hart dat soms als een razende te keer gaat, en ik lijk dan misschien wel een zotte mus, maar ik ben, na al wat ik in mijn leven al heb meegemaakt, zeker geen domme mus. Maar er zijn en blijven wel de anderen, de anderen waarvan Sarte ooit zei dat zij de hel zijn…