Uitzonderlijke situaties bestaan niet, er bestaan alleen situaties, en wat voor de ene ongewoon is, lijkt voor de andere banaal. Het is allemaal een kwestie van perceptie en ingesteldheid.
Hetzelfde kunnen je stellen met relaties, er bestaan geen ingewikkelde relaties, er bestaan alleen relaties.
Op Facebook heb ik desondanks nu aangegeven dat mijn relatiestatus ingewikkeld is, terwijl ik er voor mezelf wel al uit ben, en weet waar ik aan toe ben en waar ik naartoe wil.
Het leven is nu eenmaal geen simpel gegeven en een rechttoe rechtaan show, maar zolang je het heft in eigen handen kan houden, is elke situatie op te lossen.
En wanneer weet je dan dat je goed zit? Wel, het befaamde buikgevoel nietwaar! Als het dus niet meer in je hoofd of je hart zit, maar in je buik. En wanneer hierdoor je gemoedsrust is weergekeerd.
Alles hoeft daarmee niet meteen opgelost te zijn, het voornaamste is dat je weet waar je naartoe wil, en je daar door niets of niemand van zal laten afbrengen.
Zelfvertrouwen noemen ze dat, en dat is onbetaalbaar in om het even welke situatie.
En hoe krijg je dat? Simpelweg door te doen! Door te lukken en te mislukken, door te leren van je fouten en je successen, dus door ervaring op te doen, en door voor elke stap die je zet je verantwoordelijkheid te nemen, in plaats van de slachtofferrol te aanvaarden, want daarmee kom je nergens.Weerstand ga je sowieso krijgen, als het niet van het leven zelf is, zal het wel van iets of iemand anders zijn, maar als je genoeg zelfvertrouwen hebt en precies weet wat je wilt, los je dat wel op. En tenslotte kan je nooit voor iedereen goed doen. Ook daar moet je leren mee leven.
Het aloude gezegde “waar een wil is is een weg” en het relativerende “de soep wordt nooit zo heet gegeten als ze opgediend wordt”, hou die beiden maar in je achterhoofd, en dan kom je er wel!
Wat je ook overkomt
Wat je ook overkomt,
weiger
slachtoffer te zijn,
maar aanklager,
niet degene die
aangewezen wordt,
maar zelf
met de vinger wijst,
niet degene
die schuilt
maar blootlegt.
Veeg de angst
en de tranen
uit je ogen
en beschuldig.
Micheline Baetens – 19.06.2018