Ik zou graag een clubje oprichten met mannen en vrouwen, jong en minder jong, om samen eens over dat boekje van Rupi Kaur van gedachten en meningen te wisselen, want er zijn de laatste tijd zoveel misverstanden en lelijke dingen geponeerd tussen beide seksen dat dit clubje wel eens hoog nodig zou kunnen zijn, om de lucht op te klaren en elkaar terug wat liever te gaan zien.
Vergeet niet, als we onze kinderen gelukkig willen maken, we mekaar wat beter zullen moeten leren verstaan.
Door alle acties tegen seksueel geweld en ander grensoverschrijdend gedrag lijkt het of er op deze aardbol geen enkele goede man meer rondloopt en iedere vrouw al wel eens verkracht is geweest. Het gaat zo ver dat men schilderijen met blote borsten uit de musea haalt en elke man wantrouwig staat tegenover iedere vrouw die zichzelf geëmancipeerd of feministe noemt.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215536494154350&set=a.3537562966642.163199.1499411146&type=3&theater
Het zou toch niet mogen dat emancipatie alleen maar geleid heeft tot meer verdeeldheid en onbegrip tussen man en vrouw. En zoals iemand repliceerde op Facebook: “Het enige dat de emancipatie voor deze generatie opgebracht heeft, is dat we nu alles peperduur hebben, afgestemd op tweeverdieners, veel miserie dus, en vrouwen die zuipen als mannen, en voor het eerst sukkelen met de combinatie gezin en werk een nieuw fenomeen”.
Iedereen zou dus ook overspannen rondlopen en we zouden dus ook veel te veel dingen kopen die we niet echt nodig hebben. Het enige wat ontbreekt is een warm nest.
Persoonlijk denk ik echter, dat er niet veel vrouwen zijn die nog moeder aan de aard willen spelen.

Ikzelf heb er wel voor gekozen toen ik in verwachting was van mijn zoon, en daarbij veel kritiek gekregen van familie en omgeving. Je wordt vlug als luiaard en profiteur beschouwd, maar ik ben er nog altijd van overtuigd dat dat een juiste keuze was, en mijn zoon is er mij dankbaar voor geweest. Hij had veel minder luxe, “maar ik kon altijd met mijn vriendjes spelen”, zei hij eens. Dat is waar, want alle andere moeders gingen uit werken en waren dus nooit thuis, en Ik paste voor een stuk op hun kinderen als die hier kwamen spelen.
Mijn man en ik hebben in elk geval geprobeerd om er het beste van te maken, en onze zoon is een prachtige volwassen man geworden, die intelligent en evenwichtig in het leven staat. Hij is mijn enige steun en toeverlaat geworden, en ik ben hem daar heel dankbaar voor!