Door alles wat ik gedurende mijn leven meegemaakt heb, heb ik ondanks de relatief goede verwerking ervan, toch nog vaak last van triggers.

Een trigger is een mechanisme, dat een proces in gang zet en een bepaalde, voornamelijk negatieve handeling en  gemoedstoestand uitlokt. Meestal heb ik nu al wel vlug door, wat de trigger opgewekt heeft. Van zodra dat doordringt, en ik zogezegd de vinger op de wonde kan leggen, stoppen ook de negatieve handelingen en de negatieve gevoelens, en ben ik weer baas over hart en hoofd.

Iedereen heeft last van triggers, waardoor mensen soms onredelijk of overdreven gedrag vertonen, en moeilijk te begrijpen zijn. Misschien begrijpen ze zich zelf niet eens op dat moment, en moeten we dan eerder luisteren naar wat niet gezegd wordt, dan naar hetgeen uitgeschreeuwd en aangeklaagd wordt.

Een goede Nederlandse vertaling voor het Engelse woordje trigger bestaat er niet, maar ik zie het zo’n beetje als “iets” dat de trekker van een revolver overhaalt en een schot lost dat zo wie zo kwetst en in sommige gevallen zelfs dodelijk kan zijn. Dodelijk voor je gezond verstand, dodelijk voor je bewustzijn, dodelijk voor de redelijkheid en realiteit van de dingen. En je wordt teruggekatipuleerd in de tijd, en soms héél ver terug in de tijd! Toen je nog kind was bijvoorbeeld…

Raar mechanisme hoor, triggers! Vraag je daarom maar regelmatig af, en telkens je je niet echt goed in je vel voelt of vervelend doet, wat je nu weer parten speelt, want die “harde schijf” aan herinneringen en ervaringen dragen we voor de rest van ons leven mee, en onze computer crasht maar pas, wanneer we voorgoed de ogen sluiten.