Inderdaad, nu ik er over nadenk bij het ontdekken van dit gedicht, kunnen we misschien beter verwaarloost worden door deze wereld, dan alles te moeten ondergaan wat zogenaamd zo goed voor ons is…
Een tuin
Ik wou dat ik een tuin was
en dat niemand ooit gras in mij maaide,
onkruid in mij wiedde,
heggen in mij knipte,
struiken in mij snoeide,
bloemen in mij plukte,
planten in mij stekte,
bomen in mij entte,
paden in mij harkte,
huizen in mij verdelgde,
en dat niemand mij ooit omspitte, ophoogde,
inzaaide, afdekte, uitgroef, omheinde, verkavelde, betegelde, draineerde, door een door iedereen
aanbevolen en door ‘Home and Garden’ de hemel
ingeprezen tuinarchitect opnieuw liet aanleggen,
voor het publiek openstelde of verkocht.
Ik wou dat iemand mij verwaarloosde.