Lust en liefde

‘Iemand die op haar 79ste weet dat ze aantrekkelijk wordt gevonden, beleeft seks op een andere manier’

In een huwelijk dat al 58 jaar duurt, is er voor seks vaak geen plaats meer. Maar bij Paul (83) en zijn vrouw flakkert het verlangen naar lichamelijk genot heel soms nog op.

De Morgen – Corine Koole – 15 september 2019

“Het was nieuwjaarsdag 2019. Mijn vrouw zat op de bank en keek naar het nieuwjaarsconcert. De avond ervoor waren we laat thuis gekomen van de nieuwjaarsviering bij onze kleinzoon, vermoeid en futloos hadden we een laat ontbijt gemaakt, en nu deed mijn vrouw zich tegoed aan de polkaklanken uit Wenen. Wij zijn bijna 58 jaar getrouwd. Ik ging naast haar zitten en droomde een beetje weg en dacht hoe fijn het zou zijn als we nu, hier, op deze comfortabele muziek konden klaarkomen. Een verrassende gedachte, die ik meteen weer wegduwde. In de slaapkamer was het overdag behoorlijk koud en bovendien stond daar geen tv.

En toch, naarmate ik langer naar de muziek bleef luisteren, groeide het verlangen. Ik liep naar boven, pakte twee matrasjes waar de kleinkinderen soms op slapen en nam ze mee naar beneden. Ik zette het beeld van de tv uit en de thermostaat flink hoger. Ik moest denken aan die andere keer dat ik iets dergelijks in mijn hoofd had gehaald, dat was nog in de tijd van de kolenkachel. We hadden strippoker gespeeld, mijn vrouw en ik, maar het was een fiasco geworden. De kachel was uitgegaan en wij zaten bibberend tegen elkaar aan. Dit keer zou het anders gaan. Ik deed de gordijnen dicht. Mijn vrouw moest zo langzamerhand wel een idee hebben van mijn bedoeling, maar ze vertrok geen spier. Er zijn vrouwen van 79 die nooit van hun leven op een nieuwjaarsdag op een matrasje in de woonkamer zouden gaan liggen, maar zo’n vrouw heb ik niet. Ik wist allang dat ze mee zou doen. Dat is het leuke aan haar, altijd in voor iets nieuws. Zonder commentaar sloeg ze me gade. Ze was benieuwd naar wat er komen ging, zag ik, ze had er vertrouwen in.

Toen alles klaar lag, trok ik mijn kleren uit en ging poedelnaakt liggen. Het was jaren geleden dat ik met zoveel aandacht seks gepland had. Nu was het zaak ook de rest van mijn plan zo goed mogelijk ten uitvoer te brengen.

Meestal gaat het bij ons zo: de een vraagt aan de ander: zullen we gezellig klaarkomen? En dan gaan we, meestal aan het einde van de middag, bij elkaar liggen en pakken de vibrator. Ik heb al heel lang geen erecties meer, ook viagra helpt niet meer. Maar orgasmen zijn er nog wel. En die zijn altijd heel plezierig. Mijn vrouw heeft gelukkig na al die jaren niets aan aantrekkelijkheid ingeboet. Haar gezicht is met het ouder worden misschien iets strenger geworden, maar haar billen, haar krullen en haar spiermassa lijken die van een jong meisje. Een half jaar geleden heb ik haar eens gevraagd of ik haar voldoende liet merken dat ze begeerlijk was. Ze aarzelde geen moment. ‘Ja, dat vind ik wel’, zei ze. Haar antwoord maakte me blij. Iemand die op haar 79ste weet dat ze aantrekkelijk wordt gevonden, beleeft seks op een andere manier dan iemand die daarover twijfelt. Hoe aantrekkelijker we elkaar vinden, hoe vaker we seks hebben en hoe vaker we seks hebben, hoe aantrekkelijker we zijn voor elkaar. Laatst zei ze in het voorbijgaan: ik heb voor jou mijn haar in een staartje gedaan, en dankbaar wierp ik een blik op haar onveranderd mooie hals.

Zachte verlangen

Nu begon ook mijn vrouw zich uit te kleden en kwam ze naast me liggen. Spanning was er niet. Wij hebben twee kinderen samen opgevoed, ­crisissen doorstaan, carrières opgebouwd en weer afgebouwd. Nu waren we vooral nieuwsgierig wat er zou volgen. Zij zal gedacht hebben, dit is jouw project, verras me maar.
­
En ik was me ervan bewust dat ik met grover geschut moest komen dan op andere dagen.

Met meer aandacht.

Ze houdt ervan als ik haar oorlelletjes kus, dat doe ik lang niet altijd, maar dit keer wel. Ik streelde haar lichaam en gaf haar kleine kusjes, ook daar was het al een tijdje niet van gekomen. Ze heeft weleens gezegd – nooit geklaagd – je moet iets romantischer zijn, dat vind ik fijn. Nu kuste ze mij terug en kneep in mijn ballen en raakte mijn tepels aan.

En opeens gebeurde het en werd ik weer die jongen van vroeger die een meisje versiert zonder de afloop te kennen, een jongen die ­probeert zijn vage verlangen om te zetten in een concreet plan, en zijn geluk beproeft. We mogen dan soms over van alles discussiëren, over hoe vaak er gestofzuigd moest worden ­bijvoorbeeld, maar nu was er pure harmonie. Niets verkeerds zeggen, niet nu iets te hard ­aanraken. In haar ogen kijken en peilen.
Na een paar minuten zo te hebben samen gelegen, zei mijn vrouw, zullen we de vibrator erbij pakken? En dat deden we. Acht minuten van begin tot eind duurde deze innige ervaring, langer niet. Na afloop waren de matrasjes ineens te hard. We pakten onze kleding van de bank, trokken die aan, ik gaf de muziek het beeld weer terug en samen luisterden we naar het slot van het concert. Toen zei mijn vrouw: ik ga maar eens koken.

In de maanden erop hebben we er nooit over gesproken. Niet uit preutsheid of schaamte, maar omdat vragen overbodig zijn na achtenvijftig jaar. Ook zonder woorden weet ik dat zij er evenveel plezier aan heeft beleefd als ik. Toch is het bij die ene keer gebleven. Het sublieme onverwachte laat zich niet herhalen. Niks erg. Het was al mooi om te merken dat ­resten van het zachte verlangen van vroeger er op mijn 83ste nog steeds zijn.”

Paul