Vandaag, samen met David, drie uren in de tuin gewerkt, en de moestuin is volledig heraangelegd en klaar om in te beginnen zaaien en planten.

Op het stuk waar het oude kippenhok gestaan heeft, en dat daardoor goed doormest is, hebben we twee rabarberplanten gezet. Meer zullen we daar dit jaar niet kunnen planten of zaaien, wegens de structuur van de grond, maar rabarber plantte men vroeger op de mesthoop die voor het huis lag, dus dat moet wel lukken.

Op het ander vrijgekomen deeltje, gaat David aardappelen zetten, en ik heb twee vierkante meter bakken vrijgemaakt om boontjes in te kweken.

Binnenkort gaan we een container bestellen om alle afbraak en rommel in te gooien, zodat tegen de zomer de tuin en de garage opgeruimd zijn, en we kunnen genieten van ons resultaat, en van de bloemen, groenten en het fruit.

Natuurlijk stopt het werk in een tuin nooit, maar ik heb vandaag toch ter compensatie voor de eerste keer dit jaar van mijn eigen spinazie kunnen eten, en vermits er alles te blinken bijstaat, zal het daar niet bij blijven.

Nog wat wachten tot half mei de ijsdagen voorbij zijn, dan mogen de dahlia’s de grond in en kunnen de bijen en hommels voor de bestuiving van de fruitbloesems komen zorgen. Want zonder hulp van de natuur, hebben we niks!