Vandaag de dag 29.07.2018

Volgens mij moet je de ideale man in Limburg gaan zoeken. Want een Limburger is gevoelig, hartstochtelijk, heeft een licht Calimero gehalte – wat voor empathische vrouwen een hele uitdaging is – is wat wereldvreemd – dus gene gewone – spreekt zacht en zangerig, is eigenzinnig en op en top romantisch. Een echte aanrader dus!
https://www.youtube.com/watch?v=obMEasZr5N8
En om het gevoelige, hartstochtelijke, eigenzinnige en romantische van de Limburgse man te illustreren was er destijds toch die jonge ‘Tijl van Limburg’, die ik nooit vergeet.
Zijn echte naam was trouwens Mario Roymans. Een jongeman die net als de sage van “Tijl Uilenspiegel” tot mijn verbeelding sprak.

https://www.youtube.com/watch?v=wWLcn2OU-BM

Mario Roymans (Nerem (België), (14 juli 1950 – 5 januari 1979) werd onder de schuilnaam Tijl van Limburg bekend omdat hij het schilderij De Liefdesbrief van Johannes Vermeer stal. Hij vroeg vervolgens 200 miljoen frank losgeld voor de hongerende kinderen in Oost-Pakistan (het hedendaagse Bangladesh).

De Liefdesbrief van Johannes Vermeer

Op 23 september 1971 ontvreemdde de toen 21-jarige Roymans het doek De Liefdesbrief van Vermeer uit het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Het doek werd tentoongesteld op een expositie over Hollandse meesters en was in bruikleen van het Rijksmuseum in Amsterdam.
Roymans had zich bij sluitingstijd laten opsluiten in een elektriciteitskast en probeerde ’s nachts het schilderij te stelen. Het schilderij zat echter goed vast aan de muur. Bij een tweede poging besloot hij vervolgens om met een aardappelschilmesje het doek los te snijden uit de lijst. Het doek verborg hij eerst bij hem thuis, om het nadien te begraven in een bos. Toen hij die avond op de kermis was en merkte dat het regende, groef hij het doek weer op en nam het weer mee. Roymans werkte in een café-restaurant, waar hij ook sliep. Op zijn kamer verborg hij het doek onder zijn matras in een kussensloop.
Via de pers eiste hij, onder de schuilnaam ‘Tijl van Limburg’, 200 miljoen Belgische frank losgeld. Dat geld moest gestort worden ten voordele van de vluchtelingen van de burgeroorlog in Oost-Pakistan (het huidige Bangladesh).

Arrestatie

Op 6 oktober 1971 belde Roymans vanuit een tankstation in Hasselt met zijn eisen naar het BRT-radionieuws. Hij werd live doorgeschakeld in het journaal van 13.00 uur waar hij zijn verhaal deed. Op het prikbord van de bibliotheek van Hasselt had hij een envelop achtergelaten met daarin een krantenpapier waarop hij de exacte lijnen van het doek had weergegeven. Deze envelop was bestemd voor een journalist van Le Soir en zou dienen als bewijs.
Het gesprek dat Roymans voerde met de BRT werd gehoord door de uitbater van het benzinestation die de politie verwittigde. Na een achtervolging werd Roymans ingerekend in de koestal van de abdij van Herkenrode. Het doek werd teruggevonden onder de matras in de kamer van Roymans.
Na de arrestatie kreeg ‘Tijl’ de publieke opinie aan zijn kant. Er werden petities opgezet voor zijn vrijlating, en er ontstonden spontane acties ten voordele van de vluchtelingen van Oost-Pakistan.
Roymans werd veroordeeld tot twee jaar cel, waarvan hij zes maanden effectief uitzat in de hulpgevangenis van Leuven. Zijn advocaat was Leo Goovaerts uit Brussel, die later VLD-senator en -penningmeester werd.
Het doek werd volledig hersteld, ook al waren er enkele kunstenaars die vonden dat het niet gerestaureerd moest worden. Het is nu weer te zien in het Rijksmuseum in Amsterdam.

Dood

Na zijn vrijlating trouwde Roymans en kreeg hij een kind, maar zijn huwelijk liep op de klippen en hij kreeg last van zware depressies. Op tweede kerstdag 1978 werd de man, meer dood dan levend, gevonden in zijn auto langs een weg in de buurt van Luik. Tien dagen later, op 5 januari 1979, overleed hij op 29-jarige leeftijd. Volgens de vaststellende geneesheer stierf hij als gevolg van inwendige bloedingen, ook al waren die bloedingen al genezen op het moment van overlijden.
Roymans ligt begraven op het oude kerkhof van Nerem (Tongeren), het negende graf in de elfde rij. (Bron: Wikipedia)

Voor mij was die ‘Tijl van Limburg’ destijds een held, maar ik heb nooit geweten dat zijn leven zo dramatisch was en wat er uiteindelijk van hem geworden is. Maar hij is wel een bewijs dat ik het bij het rechte eind heb, wat de Limburgse man betreft!
Maar waarom vertel ik dat nou?  Wel omdat ik dinsdag bezoek krijg (al dan niet met een liefdesbrief?!), en eens benieuwd ben of dat wat ik al wist weer eens bevestigd wordt.

https://www.woestijnvis.be/nl/producties/tijl-van-limburg/
http://www.tv-visie.be/inhoud/belgie/documentaire-van-stijn-meuris-over-tijl-van-limburg-op-canvas_39809/

2 gedachten over “Vandaag de dag 29.07.2018

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *