Dit is geloof ik het mooiste wat ik ooit over vriendschap gelezen heb, en het zat in mijn chatbox!

Vriend

Vriend, metgezel, die meer en minder is
dan vader, moeder, minnaar, kind
hetzelfde als ik, maar anders
onafhankelijk en toegewijd
ouder, jonger, van dezelfde tijd.
Trooster, die getroost kan worden
baken en verhanger van borden
broeder, maar van een andere moeder, zonder rivaliteit
met wie ik samenloop en die mij begeleidt.
Hij gunt mij om te leven en als ik dood
zou willen, geeft hij mij gelijk.
Soms is het, dat ik om hem alleen
verdragen blijf, wat zonder hem ondraaglijk scheen.
Zonder een enkele verplichting
loop ik en altijd in zijn richting.

M. Vasalis,
uit De oude kustlijn
Uitgeverij van Oorschot

Beter als dit kan vriendschap nooit zijn! De dichteres die dit schreef moet dat ook beseft hebben, want dit is zo schoon en doorleefd, dat het haar blijkbaar  overkomen is.

https://nl.wikipedia.org/wiki/M._Vasalis