Als je van iemand ongewoon veel aandacht krijgt, en ook de juiste aandacht, en je merkt dat die persoon je om de juiste dingen apprecieert, ja dan ga je die toch graag zien, dat kan toch niet anders, want als iemand je goed doet, dan geniet je daarvan, en dan wil je die toch even gelukkig maken als hij of zij jou maakt.
En waarom mag dat dan niet? Waarom mag je niet zomaar zeggen, ik zie je graag zonder daarbij rekening te moeten houden met bepaalde regels en voorwaarden, die nergens op slaan, en er enkel er toe dienen om je vrijheid om lief te hebben te beperken?
Is er een mens die mij hierop een zinnig antwoord kan geven?
Neen, die is er niet, en zelf weet ik het ook niet, maar zolang dit niet kan zijn wij als mens niet geëmancipeerd en niet vrij in denken en handelen, ook al willen we dat nog zo graag.We zullen elkaar onbeperkt pijn blijven doen, zolang we elkaar niet onbeperkt graag mogen zien! Daarom denk ik dat we voor onze eigen bestwil niet alleen anders zullen moeten gaan leven, maar ook anders zullen moeten gaan liefhebben.
Een uitdaging? Jazeker! En wellicht worden we er allemaal beter en “vrijer” van…