Plastische chirurgie zit in de lift, letterlijk en figuurlijk. We laten alles terug naar boven trekken, onze oogleden, onze borsten, ons ingezakt lichaam, onze rimpels…
Schoonheid zal binnenkort meer dan normaal zijn en wordt stilaan een verplichting voor wie er gezond wil uitzien. Wetende dat wie mooi is, al altijd een stapje voor heeft gehad op de anderen, vrees ik voor nog meer frustratie, discriminatie en pestgedrag.
Ik kan al niet tegen al dat miss gedoe! Voor elke trend en elk product wordt er tegenwoordig een miss gekozen uit een groep van haast allemaal eendere kiekens, met dezelfde pluimen en dezelfde hoenderachtige gelaatsuitdrukking.
En zeker voor al die meisjes die weten dat je het als miss tot presidentsvrouw kan schoppen, zoals Melania van brulaap Trump, zal er geen houden aan zijn.
Vergeet echter niet, dames, dat dat liedje maar vier, hoogstens acht jaar duurt, en dat je wel levenslang opgescheept kan zitten met een lelijke en vulgaire, veel oudere vent, die de pussy’s in het donker knijpt, en het jouwe links laat liggen!
Uiterlijke schoonheid lijkt het jammer genoeg echter voor de meeste mensen nog altijd te winnen van innerlijke schoonheid.
Natuurlijk ben ik ook zenuwachtig voor het eerste afspraakje met mijn lief, en vraag ik mij ook af, of hij mijn uiterlijk even erg zal kunnen appreciëren als mijn innerlijk, dat hij dus nu al veel beter kent dan mijn lijf en leden. We willen er tenslotte allemaal graag goed uitzien, en zeker voor de man en de vrouw van ons leven.
Maar we zijn allemaal maar mensen, en dus geen barbiepoppen, of stoere binken, met een lijf waar je mee op een affiche kan! En wie aan die verwachtingen kost wat kost probeert te voldoen, doet zichzelf geweld aan, en zit waarschijnlijk verkeerd in elkaar.
Bovendien, ik heb er al hoop in dat hij mij leuk zal vinden, want ware liefde is tenslotte blind!