Het geslacht
(Voor Herman de Coninck)

In mannen is het koud en vaak december.
In vrouwen is het meestal mei.
Zij willen glimmen, levenslang,
vermommen zich van top tot teen
om niet voortijdig te verschrompelen.
Zij blijven bezig met verblijven.

In mannen is het koud en houdt het op.
Mijn God, hoe dol zijn zij op eindigen.
Want mannen rammelen zich klaar
en zwaargewapend met zichzelf,
besteden zij hun dagen aan verstijven.

In vrouwen heerst een soepeler geslacht
waarin iets bloesemt, iets ontboezemt,
en waar zij tederheid bewaren
of heimwee naar een meer in Zwitserland.
Zij houden van beginnen en behouden.

In mannen is het oorlog, niets dan oorlog.
In vrouwen wordt geboren, totterdood.
Zij knipperen een poosje met hun ogen,
zij fonkelen, zij woelen even
en daar ontstaat een dapper nageslacht.
Eén man volstaat en het wordt afgeslacht.

In mannen is het koud en vaak december,
in vrouwen is het altijd mei.

Luuk Gruwez

En jammer genoeg zijn het die mannen die de wereld regeren. Of zijn ze toch niet allemaal zo? Kijk maar naar Nelson Mandela.
Hebben wij moeders, hier schuld aan? Hebben wij onze zonen verkeerd op gevoed? En wat deden we dan verkeerd?
Of zijn het de vaders, die het slechte voorbeeld hebben gegeven, of de vader voor die vaders?
Laat ons ze toch niet failliet verklaren, de mannen, en zeker niet allemaal, net zo min als wij vrouwen als het enige goede geslacht mogen beschouwen, want dat is ook zeker niet altijd waar. Begeef je maar eens tussen een groep vrouwen, en kijk dan maar eens of en hoe je daar al dan niet gehavend kan uitkomen!
Ik hou van mannen, wat er ook van zij. Het zijn schatten…soms!