De zon heeft de sneeuw alweer opgelikt, en wat overblijft zijn drassige tuinen en vuile wegen. Triestig eigenlijk, en de zon kan de natuur maar gedeeltelijk opfleuren. En binnenkort komen er dan de maartse buien aan en daarna de aprils grillen, het is dus nog lang geen lente.
Ondanks dat, heb ik mij toch een kleedje met korte mouwen aangetrokken. Ik heb lange tijd geen kleedjes gedragen, en ik besteedde ook minder aandacht aan mijn uiterlijk, als het maar gemakkelijk zat, was het goed.
Maar nu doe ik terug wat meer moeite, en in een jurk voelt een mens zich toch al wat vrouwelijker. Bovendien moeten we er voor zorgen dat onze leeftijd ons blijft flatteren, en dat vergt soms wel een kleine inspanning, al is er niet veel te verhelpen aan dat ouder worden, want de jaren eisen sowieso hun tol.
Toch kan elke leeftijd zijn charme hebben, als je hem maar waardig draagt, en je niet anders gaat gedragen dan je gewoon bent.
En dat doen de meeste oudere mensen dus wel. Opeens zitten ze in een apart clubje, krijgen aparte activiteiten toegespeeld, en maken aparte reizen, om nog maar te zwijgen hoe belachelijk ze zich daarbij soms maken.
Terwijl voor mij nog altijd het beste gezelschap gemengd is, en liefst zo gemengd mogelijk. Bovendien ben je maar zo oud als je je voelt, en dan vooral in je hoofd, want de rest van het lichaam, ja ik geef het toe, dat herinnert je soms wel aan je leeftijd. Maar naar het schijnt hebben jonge mensen dat ook, en zeker als ze de dingen niet met mate gedaan hebben…
Dus oud of jong, gewoon leven zo gelukkig en zo comfortabel als je kan, en heel erg goed voor jezelf zorgen!