Appels en mispels. Over de eersten kent iedereen het verhaal van Adam en Eva, maar mispels zijn veel minder bekend en je vindt de bomen bijna nergens meer. Mijn man was er verlekkerd op , maar ik heb ze nog nooit gegeten. Dit jaar zal het misschien lukken, want mijn boompje draagt voor het eerst vruchten.
Mispels: adembenemend lekker, hebben een laxerende werking en helpen bij menstruatiepijnen!
Mispels zijn oude, Europese vruchten die de laatste jaren een beetje in de vergetelheid geraakt zijn. Vroeger was de mispel algemeen bekend en werd hij in heel veel tuinen aangeplant om bovenstaande reden.
Het waren de Romeinen die ze uit klein Aziƫ naar Europa brachten. Mispels groeien aan kleine, struikachtige bomen. Linnaeus gaf aan de mispel de Latijnse naam Mespilus germanica, omdat hij dacht dat die in Duitsland van nature groeiden. Nu zie je ze nog nauwelijks omdat ze nog maar zelden aangeplant worden. Helaas want in het voorjaar bloeit deze stuik of boompje rijk en is dan beladen met grote witte bloemen die bovendien nog aantrekkelijk geuren. De vruchten zijn in de herfst als ze overrijp zijn bijzonder lekker!
De mispel bevrucht zichzelf, dus zijn twee exemplaren voor de bestuiving en vruchtzetting niet nodig.
Het bijzondere van de mispel blijkt uit het gezegde ‘zo rot als een mispel’. De vruchten moeten inderdaad lang aan de struik blijven hangen; dit komt uiteindelijk de smaak ten goede. Omstreeks oktober kan je gaan oogsten. Heb geduld; laat er eerst een paar lichte nachtvorsten overheen gaan, voordat u oogst. De vorst zorgt ervoor dat het vruchtvlees zacht wordt. Dan nog is het raadzaam de vruchten een tijdje op een koele donkere plaats te bewaren. Het vruchtvlees wordt dan bruin, zacht en zoet. Ze lijken dan wel rot te worden, maar zijn dit beslist niet! De mispel kan nu zo uit de hand gegeten worden, door hem open te breken en het vruchtvlees eruit te zuigen. Een mispel is sappig met een zoetzure smaak. Er kan heerlijke jam of gelei van worden gemaakt.
Bron: Tuinadvies
Het appelboompje (Malus domestica) dat ik verleden herfst geplant heb, begeeft bijna onder het gewicht van de appels. Misschien lukt het binnenkort dan ook om daar eens in te bijten, of lekkere appelmoes van te maken.