Een week zonder Facebook en het lijkt alsof je van de aardbol verdwenen bent, tenminste voor de meeste mensen toch, terwijl je een adres hebt, een telefoon, email en in mijn geval ook een blog dat toen ik nog op Facebook zat, druk gelezen werd.

De mensheid is lui, het lijkt wel alsof tegenwoordig alles voor ons moet geregeld worden door anderen, omdat we dat zelf niet meer kunnen. Luiheid, gemakzucht, onverschilligheid, kuddegedrag, of gewoon allemaal op vakantie?

Zal ik dan maar toegeven en mezelf terug op Facebook zetten, want daar schijnt het allemaal te gebeuren, en alleen en enkel daar? In elk geval die Zuckerberg heeft ons goed liggen met zijn “sociale media”! We zijn er stukken minder sociaal door geworden en ook stukken minder authentiek en oprecht.

Ik heb nu ondertussen al wel ondervonden dat het leven meer is, véél meer, dan Facebook alleen. Er komt in elk geval een zee van tijd vrij, veel minder frustraties en onzin, en na tien jaar mocht het dan wel ook eens wat anders zijn, we leven tenslotte maar één keer en zijn creatief genoeg om dat leven ook zonder die Suikerberg in de kijker te zetten. En ik heb hem nog geen minuut gemist!

Facebook is uiteindelijk vooral voor dummies, en voor mensen met een leuk karakter, en zoals iemand terecht opmerkte, toen ik vermelde dat ik eventjes zou verdwijnen, is mijn karakter vreselijk!

“Jammer, echt jammer. Ik zal je spitse commentaren missen want je hebt zoals ik een goed hart maar een vreselijk karakter😂. Hou je goed en hopelijk kom je weer boven na de zomer.”

In elk geval mijn account is opgezegd, en dan moet je een maand wachten om een nieuwe aan te maken. Of ik dat ga doen en hoe en wanneer weet ik nog niet. Misschien enkel en alleen om mijn blog te promoten. Wie schrijft wil immers gelezen worden, zo ijdel zijn we dan wel!