Nonchalance kan een vorm van egoïsme zijn, niet altijd bewust, en ook niet altijd met het volle verstand, maar het kan wel zorgen voor problemen waar een ander en zelfs jijzelf slachtoffer van worden.

Het zorgt er ook voor dat anderen veel meer rekening moeten houden met jou, waardoor de lasten en zorgen slecht verdeeld worden, omdat jij onvoldoende aandacht geeft aan zaken, en die zelfs verwaarloost.

Synoniemen van nonchalance zijn: onverschilligheid, ongedwongenheid, nalatigheid, achteloosheid, onoplettendheid, zorgeloosheid, onachtzaamheid, slordigheid, verzuim, onzorgvuldigheid.

Natuurlijk is een zekere vorm van nonchalance ook gezond. Een lichte dosis is zeker welkom! Het zorgt voor evenwicht en relativering, en zolang je er niets of niemand mee schaadt kan het deugddoend zijn.

Maar voor alles is er een plaats en een tijd, en sommige dingen zijn nu eenmaal te belangrijk om er nonchalant mee om te springen: de mensen die van je houden, de natuur die ons zoveel schoonheid schenkt, het milieu dat ons gezond moet houden, de maatschappij waarin we leven en waarin voor ons gezorgd wordt, die ons kennis bijbrengt en welvaart en welzijn.

“Geef om elkaar”, klinkt wat melig, maar het zorgt er wel voor dat iedereen krijgt waar hij of zij recht op heeft. En wees gerust af en toe nonchalant, maar wel nooit met het begrip geven en nemen, want zolang dat in evenwicht is doen we noch onszelf, noch de andere tekort, en blijft het leven voor elk van ons de moeite waard.