Ik heb een betere band met katten,
dan met mensen, lijkt me.
Ze komen en ze blijven,
accepteren mij
met mijn goede en slechte gewoontes,
we kruipen samen in bed,
ze helpen zelfs bij de afwas,
en geen haar op hun hoofd
dat zich gekrenkt voelt
door mijn bij wijlen
ongepaste humor en scherpe tong.
Hun open geest
is een weldaad voor mijn underdog gedrag
en depressieve buien.
Hun onafhankelijkheid en individualiteit
zijn de beste remedie tegen het gezaag en geklaag,
de domheid en hypocrisie.
Zonder mijn katten
was het ik tegen de rest van de wereld.
Zij zijn mijn bondgenoten en goede voorbeeld,
mijn therapie en geloofsovertuiging.
Micheline Baetens – 4 september 2013