Zopas naar The Artist gekeken, een deels “stomme” film, en mij de bedenking gemaakt dat we misschien terug meer naar dit soort films moeten kijken waarin lichaamstaal heel belangrijk is.
Naast naar elkaar luisteren, is naar elkaar kijken heel belangrijk om mekaar te begrijpen en aan te voelen. En de taal van het lichaam is ook een heel wonderlijke taal! Nog veel intenser dan het gesproken of geschreven woord.
Je hoeft er elkaar niet eens voor aan te raken, om te “horen” wat de ander zegt. Toch niet als je goed kijkt, en met ogen die willen begrijpen.
Daarom ook dat de sociale media ons nooit zal kunnen geven, wat direct contact ons geeft. Men mag nog zoveel “emoticons” achter een zin plakken als men wil, nooit zal dit een gesprek face to face kunnen evenaren, ook al noemt dat ding van Zuckerberg dan ook Facebook.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Emoticon
Sociale media heeft zijn charme, zijn goed en zijn kwaad, maar echt contact heb je pas als je mekaar niet alleen kan raken met woord, maar ook kan aanraken en kijken naar wat een lichaam je te vertellen heeft.
De warmte, de geur, de tranen en de glimlach van een mens zijn zo uniek dat we best elkaars handen kunnen vasthouden als we met elkaar praten, en dat we liefst mekaar in de ogen kunnen kijken, wanneer we iets willen duidelijk maken, al dan niet zonder woorden.