Hulpbehoevend zijn kan je ook aangepraat worden, of straffer nog, je kan het jezelf aanpraten.
Neem nu een zwangerschap, de natuurlijkste zaak van de wereld, en in onze Westerse samenleving iets wat meestal zonder teveel problemen verloopt, en een vreugdevolle gebeurtenis moet zijn, met als kers op de taart een wolk van een baby.
Toen ik 44 jaar geleden zwanger werd, heb ik mij nooit zorgen gemaakt dat er iets kon misgaan. We hadden ons enkel geïnformeerd of er een kans was dat ons kind, net als zijn vader, geboren zou worden met diabetes, maar men verzekerde ons dat suikerziekte niet erfelijk is.
Ik ging regelmatig naar de huisdokter en om de zoveel maanden naar de gynaecoloog die de bevalling ging doen. Uiteindelijk beviel ik met een keizersnede en werd mijn zoon in het ziekenhuis verrast door een virus dat hevige diarree veroorzaakte. Dus toch wel complicaties en niet helemaal verlopen zonder problemen.
Zowel ik als de baby bleven wat langer in het ziekenhuis en toen we uiteindelijk beiden thuis waren, kwam nog alleen de huisarts langs. Kind en Gezin is één keer geweest, maar vergiste zich in wat mijn zoon mocht krijgen als voeding en die heb ik dus bedankt voor verdere bezoeken.
Tegenwoordig gaat dat helemaal anders. Ouders van pasgeboren kindjes worden begeleidt door zowel de het ziekenhuis, de huisarts, een vroedvrouw, een pediater, Kind en Gezin, kinesist,… en daar bovenop krijgen ze ook nog Familiehulp.
Eigenlijk teveel van het goed, want na twee maanden alle afspraken nakomen, zijn ze daar zo vermoeid en gestresseerd van, dat ze beginnen te schrappen, en verlangen naar wat rust, gezelligheid, en een huis zonder vreemden die zich komen “moeien”.
Ondertussen hebben ze dan ook wel door, dat er veel dingen zijn, waar ze zich door alle informatie, zorgen over maakten voor niks nodig is. Routine willen ze terug en hun leven oppakken zoals het voordien was, maar dan nu met een wezentje meer om voor te zorgen en van te genieten.
Noden kan je creëren en er mensen proberen afhankelijk van te maken, maar uiteindelijk wint dan toch het gezond verstand. Gelukkig maar!
