We kunnen mensen niet redden door ze graag te zien, maar we moeten toch blijven proberen. Niemand wil trouwens gered worden, maar iedereen wil wel graag gezien worden.
Liefde kan enkel dingen mogelijk maken als alle betrokkenen er voor open staan. Zo niet wordt het een problematische relatie.
Ik heb vandaag drie artikels over de liefde in de rubriek Zelfzorg gezet, omdat ik vind dat we dringend wat meer openheid moeten nastreven wat de liefde betreft. Er is op dat gebied nog veel werk aan de winkel, want mensen gaan er nog altijd vanuit dat ze elkaars bezit zijn voor eeuwig en altijd, en koppels zitten zo strak in het pak, dat ze zelfs het onmogelijke zouden doen – tot elkaar ongelukkig maken toe – om dat plaatje perfect te doen kloppen.
Nochtans het lijkt niet te werken op die manier. Het zal dus buigen of barsten worden, en de werkelijkheid durven onder ogen zien.
Alles in je leven verandert constant, de situatie van vandaag, is zelden de situatie van morgen, waardoor ook jij dus verandert.
Laten we ons daarom wat meer openstellen voor wat de liefde aan mogelijkheden te bieden heeft, in plaats van krampachtig aan bepaalde, al dan niet, aangeleerde patronen vast te houden. We zijn tenslotte volwassen mensen, en geen kinderen meer die nog in sprookjes geloven.
God die is dood, en de hemel heeft nooit bestaan, dus wie gelukkig wil zijn en op een zinvolle manier liefhebben, kan maar beter wat creatiever nadenken over wat “houden van” nu eigenlijk betekent. Op die manier ontsnappen we dan meteen ook aan de hel, die een ongezonde relatie kan veroorzaken. De liefde begrijpen is uiteindelijk onszelf begrijpen, en voor ieder van ons kan dat wat anders zijn.
Onze kinderen zullen er ons dankbaar voor zijn, en beter dan wijzelf beseffen dat ook in de liefde alles mogelijk blijkt en niets vanzelfsprekend is.