Te nemen met een hele grove korrel zout!!! Hij mag dat schrijven, het is tenslotte een komiekske. En als dokters onzin mogen vertellen over burn-out en depressie, mag Herman dat zeker ook!
Herman Brusselmans: ‘Een burn-out is voor losers’
HUMO – Maandag 25 maart 2019
Herman Brusselmans gaat iedere week op zoek naar het verhaal achter een opvallende kop in de krant of op een nieuwssite.
Een burn-out is voor losers. Het is een onnozel modeverschijnsel, een weg te wuiven non-event, een aandoening die honderd keer minder erg is dan een lopende neus, jeuk aan je ellebogen of je sperma of kutvocht dat enigszins ruikt naar de mesthoop op het erf van boer Teunis. Overigens zal boer Teunis nooit een burn-out krijgen. Die heeft daar geen tijd voor. Ik ken boer Teunis uit Waarschoot redelijk goed, omdat ik bij hem het hooi ga halen voor m’n twee konijnen Sam en Goris.
Op een keer gedroeg één van de koeien van boer Teunis zich enigszins raar. Zij at praktisch niks meer, liet haar kop hangen en gaf minder melk dan vroeger. Dus boer Teunis belde de dierenarts. Die kwam algauw aangereden in z’n Volvo XC60, stapte uit, spuwde op de grond, trok aan z’n sigaar en schudde de verweerde klauw van boer Teunis en die van boerin Mai Tai – boer Teunis heeft een paar jaar geleden een vrouw gekocht in Thailand, omdat hij hier geen geschikte kon vinden, al had hij medegedaan aan de voorselecties van ‘Boer zkt vrouw’. Maar hij was niet geselecteerd omdat hij tegen Dina Tersago had gezegd: ‘Laat mij je preut zien, dan steek ik er een voederbiet in.’ Hoe dan ook, de dierenarts onderzocht de koe die zich ietwat mottig voelde, en besloot: ‘Teunis, dit dier heeft een burn-out.’ Dat moet je net tegen boer Teunis zeggen. Hij haalde z’n jachtgeweer en schoot de koe een kogel tussen de ogen. ‘Ze zal nu wel geen burn-out meer hebben,’ zei hij.
Ik haal dat voorbeeld aan om te evoceren dat het volgens universitair geschoolde onderzoekers zover is gekomen dat de burn-out omstandig om zich heen grijpt, en nu zelfs dieren ziek kan maken. Laat mij niet lachen. En lachen is wat ik doe als ik lees wat de zogenaamde kernsymptomen van een burn-out zijn. Ten eerste, fysieke en mentale uitputting. Ten tweede, weerstand tegen het werk. Ten derde, cognitieve ontregeling zoals geheugen- en concentratiestoornissen. Ten vierde, emotionele ontregeling. Met andere woorden, de koe van boer Teunis was mogelijk emotioneel ontregeld omdat de stier te weinig aandacht aan haar besteedde. Doch nu serieus. De burn-out overvalt vaak mensen die de werkdruk niet meer aankunnen. Terwijl praktisch iedereen maar wat aanmoddert op z’n werk, om de twee uur een koffiepauze inlast, bij een lopende neus een doktersbriefje krijgt waarop minstens vier dagen ziekteverlof worden vastgelegd, en in plaats van effectief te werken meer tijd steekt in het flirten met de secretaresse van de baas, een griet die door al dat geflirt mentaal wordt uitgeput en een burn-out krijgt. Nou ja, dan had ze op de werkvloer maar niet moeten rondparaderen in een minirok en met een decolleté tot aan haar voetzolen. Cognitieve ontregeling? M’n reet. De meeste pipo’s weten niet eens wat cognitiviteit betekent, laat staan dat ze erdoor ontregeld zouden worden. Weet je wat het is? Tegenwoordig is nagenoeg iedereen een lamzak die alleen maar vakantie wil, en ontspanning, en ‘er even uit zijn’, en een skireis, en een reis naar de zon en een citytrip, en zwangerschapsverlof en prepensioen en al die shit, met maar één doel, en dat is niet het vermijden van een burn-out, maar wel profiteren op de kap van de weinigen die wél serieus werken, die hun werk leuk vinden, die tevreden zijn met wat ze hebben en die nog liever zouden doodvallen dan zich ooit te onderwerpen aan een debiele burn-out.
Wat opvalt, is dat zelfstandige ondernemers zelden of nooit een burn-out hebben. Die hebben wel wat anders aan hun hoofd. Neem mij nu. Door m’n onafgebroken en bijzonder prettige schrijfarbeid heb ik geen behoefte aan uitputting, weerstand of ontregeling. Of denk je dat ik, terwijl ik bezig ben aan het spannende laatste hoofdstuk van m’n op stapel staande roman ‘Tegen de wind in schijten’, ineens denk: oei oei, wat voel ik een burn-out opkomen, ik moet snel twee weken in m’n bed gaan liggen. Vergeet het. Verder schrijven, godverdomme!
De universitaire onderzoekers hebben een test verzonnen, bestaande uit een aantal vragen, en uit de antwoorden kan opgemaakt worden of je een burn-out hebt, ofwel een dipje. Een dipje? Laat me alweder niet lachen! De stier van boer Teunis, díé heeft een dipje, want van al die koeien te neuken is hij ietwat in de war en krijgt hij jeuk aan z’n ellebogen. We kunnen besluiten dat onderzoekers zich beter zouden bezighouden met ernstige zaken, en niet met ridicule tekenen van deze slappe tijden, zoals de uit de lucht gegrepen burn-out en het van de pot gerukte dipje.
Ik wens Herman van harte een burn-out toe, want het geeft je een totaal andere kijk op de dingen van het leven, en dat kan alleen maar inspirerend werk, maar ik lees hem nu ook al graag!