Soms heb ik het gevoel dat ik via mijn website aan het vechten ben voor mijn geluk. En misschien is dat ook wel zo.
Gisteren op de markt in Overijse, zat er bij boekhandel De Standaard een schrijfster haar boek aan te prijzen. Ze sprak mij aan, en ik heb laten vallen dat ik zelf een blog heb op internet met o.a. mijn gedichten.
Ze vroeg mij waarom ik nooit gepubliceerd heb, vermits ik al zo lang schrijf. “Daarvoor is alles te persoonlijk”, antwoordde ik, “en ik zou het gevoel hebben dat ik zijn ziel aan het verkopen ben.” Ze heeft mijn naam genoteerd en ze ging eens googlen.
Publiceren is niet mijn doel, en ook niet de reden waarom ik schrijf, maar als ik er ooit iets van verwacht, is het wel, om er gelukkiger door worden.
En een gevecht is het ook wel een beetje, een gevecht om begrip, meer liefde en verstandiger, gezonder, opener, vrijer… te leven. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor wie daar naar op zoek is.
Mekaar den duvel aandoen, daar zijn we sterk in, maar mekaar deugd doen, is blijkbaar iets wat veel te weinig opkomt in ons hoofd. Het is nochtans niet moeilijk, want iedereen heeft dezelfde behoeften, ook al beseffen de meeste de onder ons dat niet, en verliezen zij zich in namaak geluk.
De grote vereiste om echt geluk, echte liefde, echte vriendschap, echte voldoening uit het leven te halen, is EERLIJKHEID. Altijd en overal! En zeg nu zelf, hoeveel zijn er die dat durven, eerlijk en oprecht zichzelf zijn?

Mijn blog en mijn gedichten, zijn stille getuigen dat er nochtans geen heldenmoed voor nodig is, om je wereldwijd – www – te tonen zoals je bent, want ik heb tot nu toe nog geen enkele boze of kwetsende reactie gekregen. Integendeel!