Wie verliefd is verkeert in een psychotische toestand en kan geen onderscheid meer maken tussen waan en werkelijkheid. Je gaat helemaal op in jouw realiteit. Voor jou is wat je denkt en voelt levensecht, terwijl je omgeving dat helemaal anders ervaart.
Die omgeving vindt ook dat je vreemd begint te doen. Je gedrag verandert, je motivatie verandert, je hebt last van stemmingswisselingen, en bij wijlen ben je hyperactief, om even daarna de neiging te vertonen stil in een hoekje te willen wegkruipen.
Zo beschreven lijkt verliefdheid wel een ziekte, of op zijn minst een stoornis die je verhindert normaal te functioneren.
Natuurlijk is verliefdheid geen psychotische toestand! Maar het lijkt er wel heel sterk op, en daarom ook dat wie het nooit heeft meegemaakt niet kan begrijpen dat je op dergelijke wijze gaat reageren als je het goed te pakken hebt, en tot over je oren verliefd bent.
Ze zeggen dat het over gaat, meestal na een korte tijd. De hardnekkigste verliefdheid stopt na twee jaar, naar het schijnt…
Als verliefdheid een ziekte is, dan is liefde de genezende kracht, en voor liefde geldt maar één regel, en dit is meteen ook de enige regel waarin ik geloof:

Je zoenen zijn zoeter

Je zoenen zijn zoeter dan
zoeter dan honing en ik vind je
mooier en liever, liever
en aardiger nog dan de koning.
We gaan samen liggen
een eind hier vandaan
we maken van takken
van takken en blaadjes
een vloer en een dak,
dat was onze woning,
of ik was het tuintje
en jij was de tent
daar gingen wij wonen
en blijven en horen
o rep je mijn liefje
ik heb je zo graag
nu of nooit samen slapen
want we zijn er
alleen maar vandaag.

Judith Herzberg