Iedereen denkt er natuurlijk over na hoe we uit deze coronacrisis moeten komen, maar tot nu tot was vooral onze lichamelijke gezondheid een prioriteit: hoe overleven we dit?
Lichaam en geest worden nog altijd te vaak als twee aparte delen van ons lichaam beschouwd, terwijl alles wat in ons lichaam gebeurt vanuit het hoofd gestuurd wordt. Heb maar eens stress, dan begint ook je maag op te spelen of je krijg je last van rugpijn.
Humane wetenschappers weten dat, en eigenlijk ook onze politici en experten, maar toch worden onze geestelijke gezondheid en ons algemeen welzijn stiefmoederlijk behandeld, zeker als dan ook nog eens de economie het allerbelangrijkste lijkt te zijn.
Er is ook veel minder geld voor, en al maakt geld mensen niet gelukkiger, toch is het een heel voorname factor om het algemeen welzijn te realiseren. Maar ik vrees ervoor dat onze geestelijke gezondheid het laatste zal zijn waarin de overheid wilt investeren.
https://www.brainwash.nl/bijdrage/troost-hoe-het-niet-weten-een-weg-naar-buiten-biedt
Daarom zorg in de eerste plaats goed voor jezelf, en als je de geestelijke druk niet meer aankunt, zoek dan hulp, al dan niet professionele hulp. Je huisdokter kan al heel veel doen voor jou opdat je het weer zou aankunnen!
En praat erover met een persoon die je vertrouwt en die kan luisteren, of bel naar de 106 als er niemand in de buurt is. Soms is een kleine hint om het allemaal anders te bekijken al genoeg om je weer aan de gang te krijgen. Want actie is veel gezonder dan verlammende angst en nodeloos piekeren.
https://www.standaard.be/cnt/dmf20200418_04926883
Voor elk probleem is er een oplossing, en al helemaal zeker, met een beetje hulp en begrip van de mensen om je heen.
——————————————————————————————————————–
120 humane wetenschappers willen stem in exitstrategie: ‘Mens is meer dan drager van virus’
De Standaard – 17.04.2020
Nu we volop nadenken over het ‘herstarten van de machine’, vragen Belgische academici uit de humane wetenschappen om daarbij niet enkel een economische en medisch-wetenschappelijke logica te volgen. ‘De mens is meer dan een drager van het virus.’
Meer dan 120 academici van negen Belgische universiteiten en twee hogescholen hebben een lijvig rapport klaar. Onder de titel ‘Een maatschappelijke exit strategie’ bundelen ze vijftig beknopte papers van onder meer sociologen, antropologen, psychologen, communicatiewetenschappers, urbanisten, criminologen, maar evengoed onderzoekers die zich buigen over kinder- en mensenrechten, privacy, gender of crisiscommunicatie. Ze bezorgden het document aan het Nationaal Crisiscentrum en aan de expertgroep voor de exitstrategie.
‘Geen enkel domein in onze samenleving ontsnapt aan de gevolgen van de coronacrisis en de lockdown’, zegt Yves Moreau, hoogleraar ingenieurswetenschappen aan KU Leuven en samen met antropoloog Olivier Servais (UCLouvain) een van de drijvende krachten achter het initiatief. ‘In deze crisis ligt de nadruk tot dusver op de gezondheidszorg en ook steeds meer op onze economie, maar die dominante logica volstaat niet om onze samenleving opnieuw vorm te geven. Daarvoor is een ruimere blik nodig. De mens is meer dan een economische kracht of een drager van het virus.’
Algemeen welzijn
De wetenschappers zien veel ‘sociale uitdagingen’: het welzijn van telewerkers, het naleven van kinder- en mensenrechten, effectieve communicatie in het realiseren van een exit strategie, het risico op groeiende ongelijkheid en (kans)armoede,…
‘Met dit rapport willen we de rijkdom aan expertise in de sociale en humane wetenschappen tonen, die momenteel onvoldoende gerepresenteerd is in de opgerichte task forces’, beargumenteren de wetenschappers in de inleiding van hun rapport. ‘Dit is een Keynesiaans moment. In een periode van lage intrestvoeten moeten we ons realiseren dat de primaire functie van geld niet rijkdom is, maar het coördineren van menselijke activiteit.’
‘We willen hiermee niet suggereren dat de experts uit de medische en economische sector op dit moment hun job niet goed doen, maar willen net helpen om de best mogelijke keuzes te maken in het vormgeven van een exit waarbij het algemeen welzijn van de Belgische bevolking voorop staat.’