Zowat om het jaar wordt ze mij in de schoot geworpen: een depressie. En wat ik dan het ergst vind is dat ze van mij een heel ander mens maakt: heel angstig en onzeker.

Ervan genezen is als een verrijzenis, en ik ben vanaf mijn veertigste al een aantal keer verrezen in mijn leven!

Deze zomer had dat zwarte beest mij weer liggen, maar ik heb het opnieuw klein gekregen, en terzelfdertijd een nieuw elan, nieuwe plannen, nieuwe passie, nieuwe inzichten, nieuwe aanpak…

Nu donderdag komt, waarschijnlijk voor de laatste keer, de huisdokter in opleiding die mij gedurende deze moeilijke periode begeleid en gesteund heeft, de stand van zaken opmeten. Hij zal content zijn en ik hem eeuwig dankbaar.

Depressie is een ziekte, zoals zovele andere, waar je kan van genezen. Ik ben er het beste bewijs van, of is er misschien iemand die mij nog depressief vindt?!

Aan allen die er mee te maken hebben, deze positieve boodschap.