Twee uurtjes in de tuin gewerkt, en zowel de voortuin als de achtertuin hebben de winter goed overleefd.
De jonge fruitboompjes en bessenstruiken die ik na de treinwerken aangeplant heb, staan allemaal klaar om los te barsten en in een koude bak heb ik de eerste sla gezet.
We zijn dus eindelijk vertrokken. De komende dagen nog wat verder bemesten en onkruid wieden.
En o ja, Vijftigtintengrijs heeft weer een eitje gelegd! Morgen mogen ze eens uit de ren en in de tuin rondscharrelen…
De Zuid-Afrika reizigers hebben de nacht doorgebracht op de luchthaven in Dubai. Ze zijn geland om 00.35 en moesten zes uur wachten op hun vlucht naar Kaapstad.

http://www.standaard.be/cnt/dmf20180402_03441757

Gelukkig zijn ze in groep en ze zullen zich dus niet verveeld hebben, maar wel moe toekomen op hun bestemming. Ben wel opgelucht dat tot nu toe alles goed verlopen is.

Soms voel ik mij bijna schuldig dat ik moeder ben. Moeders trekken zich alles veel te veel aan, maken zich altijd veel te veel ongerust, moeders overdrijven altijd, en ze zien en horen alles. Kortom, moeders zijn zo een beetje als de politie: ze zijn je beste vriend, maar alleen dan als je ze nodig hebt.
Maar dat is normaal zeker, en ik probeer mij toch emotioneel in toom te houden, zodat vooral zij zich geen zorgen hoeven te maken.