Rare dromen dat een mens soms heeft, en ik ken er iets van.

Vannacht heb ik o.a. gedroomd dat ik een klein meisje van vijf jaar een aantal keren van boven op een gracht naar beneden gegooid heb, en dat omdat ze geen rekening hield met mij. Ze had dan ook nog eens in haar broek gekakt omdat ze haar goesting niet kreeg.

En ik heb ook mijn ganse familie teruggezien in een restaurant in Maleizen. Zelfs mijn grootmoeder was erbij!

Geef daar maar eens allemaal een betekenis aan. Zelf noem ik dergelijke dromen mijn nachtelijke psychoses, en neen, ik neem geen drugs.

Die eerste droom kan ik nog enigszins plaatsen. Ik denk dat ik dat kleine meisje zelf ben, en het feit dat ze zich bevuild had, komt omdat ik vroeger niet goed voor mezelf gezorgd heb. Een uitleg als een andere, natuurlijk…

En mijn familie terugzien komt waarschijnlijk, omdat ik daar nog inderdaad veel mee bezig ben, en zeker met mijn grootmoeder.

We blijven maar al te vaak al te lang in het verkeerde leven zitten, en ’s nachts moeten we die fout waarschijnlijk verder verwerken en krijgen we nare dromen, die ons overdag maar weer eens doen nadenken, en ons met de neus op de feiten drukken.

Nu heb ik wel altijd gedroomd, ook als kind, en vaak geschreeuwd in mijn dromen, zo hard dat ik er zelf wakker van werd. Mijn moeder was het op den duur gewoon en waarschuwde mijn man toen we gingen trouwen dat hij zich ’s nachts niet moest verschieten van mijn getier. Tijdens de wittebrooddagen was het al prijs!

Huilen doe ik ook in mijn slaap, en dan maakt Iris, één van mijn katten, mij wakker. Een mens moet op één of andere manier de frustraties van overdag kwijt, en bij mij lukt dat dus blijkbaar ’s nachts heel goed.

Een mens is een spons, die af en toe eens grondig moet uitgeknepen worden, zodat de moeilijke emoties kunnen wegvloeien, denk ik. En vermits de ene persoon al wat meer spons is dan de andere…

Een spons is trouwens een natuurlijk product, dus zo abnormaal zijn we dan ook weer niet. En vinden jullie ook niet dat onze hersenpan op een spons lijkt?