De IJsheiligen

Deze vier vreemde mannen zijn momenteel in ons land. Als je ze tegenkomt, je hoeft de politie niet te verwittigen, je hoeft er ook niet bang voor te zijn, want ze vertrekken van hun eigen terug vanwaar ze gekomen zijn binnen een paar dagen.

Wanneer ze je tuin vernielen, is dat onoverkomelijk en wel je eigen fout, want hun reputatie is gekend en ze kunnen niet anders. God heeft hen zo geschapen! Je weet het en je had je voorzorgen maar moeten nemen.

De IJsheiligen zijn Sint Mamertus, Sint Pancratius, Sint Servatius en Sint Bonifatius. Zij vieren hun naamdagen op achtereenvolgens 11, 12, 13 en 14 mei.

IJsheiligen is ook één van de oudste en wellicht het bekendste begrip uit de volksweerkunde. De eerste berichten over deze “strenge heren” dateren van rond het jaar 1000.

De IJsheiligen ontlenen hun benaming aan het gevaar van koud voorjaarsweer voor het gewas, dat in deze tijd in volle bloei staat. Een late vorstnacht kan nu veel schade aanrichten. Het is echter niet zo dat tijdens de IJsheiligen de kans op een overgang naar koud weer groter is dan op andere dagen in het voorjaar.

Abrupte veranderingen in temperatuur, die onder andere het gevolg zijn van het nog relatief koude zeewater, zijn kenmerkend voor dit hele jaargetijde en kunnen ook in juni nog voorkomen. Wel neemt na half mei de kans op vorst sterk af en aan het eind van deze maand zijn temperaturen onder nul heel uitzonderlijk. In dat opzicht markeren de IJsheiligen meestal de overgang naar een periode met een meer zomers karakter.

Het is een algemeen bekend gegeven dat je pas na IJsheiligen kan beginnen met het planten in de volle grond. Omstreeks deze tijd komt in West-Europa nogal eens een schade brengende nachtvorst voor. Hij begint meestal rond 7 mei met een koude noordenwind.

Na deze dagen komt er in onze streek (Midden & Noord-Europa) geen nachtvorst meer voor.

Bron: www.beleven.org

Blijkbaar zijn ze wat vroeger dit jaar, toch hier in België, want in Limburg zou er nu zelfs sneeuw liggen, maar ja, ze kunnen ook niet overal tegelijk zijn, en zijn wij bij de eersten die ze bezoeken. Hoe vroeger hoe liever trouwens, dan kunnen we beginnen zaaien en planten wat ervoor nog niet volop mocht, en wat al in de grond steekt, dat heb ik goed beschermt.

Wanneer de IJsheiligen na hun doortocht weer het land uit zijn, begint de lente écht, en kunnen de bloemetjes naar buiten!