Vandaag enkel een tip voor wie nog niet weet op wie of wat stemmen in oktober.

https://www.bruzz.be/samenleving/partij-voor-de-poezie-duikt-op-aan-bozar-2018-05-30

“Afgelopen nacht zijn er boven de ingang van de Ravensteingalerij aan de overzijde van de Bozar twee reusachtige affiches verschenen. Getekend, de anonieme Brusselse dichters van Partij voor de Poëzie. Zij vormen geen politieke partij, maar wel een beweging. Het doel is simpel: het straatbeeld veroveren met zoveel mogelijk poëzie.
Later deze namiddag worden op dezelfde locatie twee gedichten voorgesteld. Eentje is in het Nederlands, de andere in het Frans. Via een ouderwetse kettingbrief voegden twaalf anonieme dichters telkens twee lijnen toe. Op voorhand werd niet afgesproken welke richting het gedicht moet uitgaan.
De dichters van Partij voor de Poëzie wensen anoniem te blijven. “Het mooie is dat het daardoor niet over het ego gaat. De poëzie staat centraal en spreek voor zichzelf”, vertelt deelnemend dichter Jan Ducheyne aan BRUZZ. Hij is één van de initiatiefnemers en werpt zich op als de “onvermijdelijke woordvoerder”.”

En dit is de eerste propaganda tekst, het eerste gedicht, het eerste signaal:

SIGNAAL 1

ja volmondig ja tegen het authentieke leven
dat elke gevangenis zingend vernietigt

ja tegen opening en barst en kiem eindelijk tijd
voor een metafoor met verantwoordelijkheid

ja aan de hergeboorte van een afgestane jeugd
aan verkondigers van gloednieuwe woorden

ja aan het kruisen het omarmen het paren onaanraakbaar
het recht te rijmen met elkaar

ja steeds weer ja tegen al wat verborgen onder stenen
aanhoudend blijft fluisteren blijft spelen

ja aan monochromie, mijn vriend, kleurrijk als regenbogen
geef ons borstels en breekijzers om muren te ontmaagden

geef ons aan waslijnen wapperende mogelijkheden
zijwind die zaden brengt en onverwachte briefjes

dat zinderende JA-zaad,
want hoewel nu en dan om een “neen” zeker niet verlegen,
zeggen we toch overal volmondig liever JA tegen

ja aan de jeuk van de twijfel, het onzichtbaar groeien
van het gat rond ons hoofd

ja hijgend ja fluisterend ja tegen de keer
geef ons een muur en we jagen er ons zingend tegenop

JA!

elk signaal heeft zijn betekenis
het onze is helder en zonder compromis:

ja aan de kracht van de poëzie
Altijd. Overal.

(Eerste gedicht van De Partij voor de Poëzie. Verwijzing naar Het Sienjaal van Paul van Ostaijen)

Prachtig initiatief, toch? Voor mij vooral omdat het niet over de dichter gaat maar om de poëzie zelf, want grote ego’s lopen er al genoeg rond tijdens dit verkiezingsjaar!
(Bedankt voor het doorsturen, Johan!)