Laat me nu toch niet alleen

Laat me nu toch niet alleen
Radeloos en verloren
Sloop die muren om me heen
Help me zo bij jou te komen

Laat me eens je gezel zijn
Wees de gids die mij zal leiden
Want ik ben reeds lang op reis
En zo moe, kom en bevrijd me

Neem me mee naar je land
Vol muziek en vol dromen
Leid me naar je land
Laat me in jouw wolken wonen

Laat me nu nu toch niet alleen
Neem mijn hand en toon me
De weg die leidt naar jou alleen
Help me zo bij jou te komen

Neem me mee naar je land
Vol muziek en vol dromen
Leid me naar je land
Laat me in jouw wolken wonen

Laat me nu toch niet alleen
Radeloos en verloren
Sloop die muren om je heen
Help me zo bij jou te komen

Als mensen muren om zich heen bouwen, zijn er andere mensen nodig om die weer af te breken, door te praten en te luisteren. Geef iemand die zo bang en gekwetst dat hij (of zij) een muur optrekt  en zich afsluit van een wereld die hij eventjes niet meer aankan, niet op!
De beste sloophamer om die muur af te breken is empathie en begrip, en als het eventjes kan, heel veel liefde en vriendschap.
Niemand op deze wereld redt het zonder de anderen, er is altijd wel iemand nodig die het licht aansteekt, of er voor zorgt dat er water uit de kraan komt.
En zo is dat ook wanneer we het niet meer zien zitten, ook dan is er iemand nodig die het licht weer aansteekt en er voor zorgt dat onze dorst gelest raakt en iemand die zegt “ik ben er voor jou”.