Ik ben mijn bril gaan kiezen, en de operatie heeft een uurtje geduurd, maar zo’n duur project moet je niet op één twee drie afhandelen. Nu op 2 juli nog eventjes naar de oogarts om een schampere 50 euro te kunnen recupereren op en een zo dure aankoop, die mij een betere kijk (!) op de wereld moet geven.
Neen, het is geen roze geworden, het is zelfs een grijze geworden, en David heeft mee helpen kiezen. Het is een Lindberg, en ik heb er ook maar meteen een bescherming tegen zonlicht bij genomen.
Ik heb wel gekozen voor een tijdloos model, en hij moet ook eventjes passen bij mijn outfit voor de trouw.
Eerst dacht ik voor paars te gaan, mijn lievelingskleur, maar toch niet, zou ik vlug op uitgekeken zijn (!). Dan heb ik er een aantal andere gepast, tot ik zelf eens goed rondgekeken heb (!) en die grijze aanwees. Ja hoor, die werd het, mijn eigenzinnigheid heeft het weer gehaald van andermans keuze.
Kiezen is moeilijk, maar voor een bril moet je gelukkig niet in zo’n eng pashokje, en de spiegel waar je inkijkt, toont ook niet waar je te dik of te dun bent, en je gelaat kan je veel gemakkelijker in de juiste plooi trekken, dan de rest van je lijf. Een glimlach en de zaak is opgelost! Dus enkel de ene bril opzetten en de andere weer af.
Ging dat figuurlijk en in het dagelijkse leven ook maar zo gemakkelijk: de sombere, de strenge, de harde,… wisselen voor de zonnige, de tolerante, de zachte…
Wie weet, binnenkort misschien…