Waar ik het meest naar snak? Neen, niet naar seks…alhoewel… Maar naar een goed gesprek, een interessant gesprek, een gesprek dat over iets gaat, en hoe vaak je ook onder de mensen komt, het is zelden dat je iemand tegenkomt met wie je dat kan voeren, want het gaat als snel over “het eigen”.
https://www.youtube.com/watch?v=YFD2PPAqNbw&feature=youtu.be
Daarom dat ik ook de moeite niet meer doe om onder het volk te komen. Lachen en zeveren is af en toe eens gezellig, maar dat doe ik al op Facebook.
Gelukkig begint komende zondag, “Zomergasten” op tv. Is wel eenrichtingsverkeer, zij praten en ik luister, maar het is tenminste eens andere kost, dan ons dagelijks brood en spelen.
Dat is eigenlijk het grote nadeel aan alleen zijn, je kan niet delen. Niet je enthousiasme, niet je verontwaardiging, niet je belangstelling, en niet nog zoveel meer…
Mensen lezen wel trouw dit blog, waarop ik mijn woord kan doen, maar respons komt er nauwelijks. Ik ga dan ook van de veronderstelling uit dat het hen enkel amuseert, en een beetje uit de sleur van elke dag haalt. En natuurlijk is er ook het pottenkijkerssyndroom waar de grote hoop aan lijdt.
Moeten ze het dan niet meer lezen? Ja, toch wel, want wie weet, helpt het voor sommigen om de dag door te komen. Want het is niet wie alleen is die het vaakst eenzaam is, maar eerder zij die in een lege doos gevangen zitten.
Breek uit jezelf, zou ik zeggen, breek af en toe eens grondig uit jezelf, en reageer, in plaats van te ondergaan. Al was het alleen maar op dit blog, en op mijn ondoordachte openheid!