Ik ben gedurende de dag op stap geweest met een “oude” schoolvriendin”. We zijn in ’t Gebroken Hof in Eizer – Overijse een hapje gaan eten voor mijn verjaardag. Nini Dewals zat een leerjaar hoger dan ik in het Kasteeltje, maar we zijn beiden opgegroeid in de Leegheid in Overijse en heb dus veel gezamenlijke herinneringen en kennen dezelfde mensen. Op onze leeftijd is het altijd leuk om daar nog eens over te kunnen praten.
Nini is familie van Jef Kapee, ooit de bekenste beenhouwer van Overijse, en de beenhouwerij lag vlak aan de school. We gingen er dikwijls een broodje met gehakt halen en dan deed Kapee er altijd extra kruiden op, want dat hadden jonge meisjes nodig vond hij, met een monkellach. Zijn zoon Eugene, de Gen Kapee, die het later overnam van Jef, was net dezelfde, en ook nog een stuk nieuwsgieriger en probeerde ons altijd uit te horen over ons verkeer met de jongens.
Pater Janssen, die godsdienst gaf in het Kasteeltje zei altijd dat je de pensen van Jef Kapee ook de vrijdag mocht eten, want dat er toch geen vlees in stak. Vrijdag mocht je namelijk destijds van de Katholieke kerk op vrijdag geen vlees eten, maar die van Kapee dus wel omdat die bespaarde op het vlees en mindere kwaliteit afleverde, vertelde de pater als grapje.
Maar het lekkerste van Jef vond ik zijn kip-kap, zijn kapee zoals wij in het dialect zeiden. Vandaar dus ook zijn bijnaam.
Voila Nini, als je dit leest, ik heb een deel van je familie vereeuwigd op mijn blog, en Jef Kapee is nu gekend over heel de wereld. Alleen spijtig dat zijn kip-kap dat niet is, want daar heb ik nog altijd dikwijls goesting naar!