Mijn zwarte hond zit momenteel weer elke morgen aan mijn bed. Ik ben overspannen en heb van de dokter roze pilletjes voorgeschreven gekregen en een week rust.

Overspannen zijn uit zich bij mij in angstaanvallen en paniek, en dan ben ik totaal de pedalen kwijt en denk compleet irrationeel. Een elektriciteitcabine die op ontploffen staat en dreigt uit te vallen!

En hoe komt dat? Teveel hooi op mijn vorm genomen, zowel mentaal als fysiek. Als de adrenaline stroomt, en dat is bij mij nogal hevig, ga ik boven mijn krachten zowel geestelijk als lichamelijk. Lichamelijk zijn de klachten minimaal, maar geestelijk uit zich dat in een totale ommekeer, en lijk ik wel een andere persoon.

Angst brengt je ook wel in een vicieuze cirkel, want op den duur heb je angst voor de angst.  De rede is weg, en je brein is niet langer van jou.

En wat is de oplossing, hoe kan je deze toestand voorkomen? Door te doseren! Maar voor iemand als ik lijkt dat dus lastig te zijn. Ieder mens heeft blijkbaar zijn drug waaraan hij verslaafd is. Mijn drug zit in mijn brein denk ik, want tenslotte is een mens een chemisch proces dat niet altijd in evenwicht is.

Je bent waarschijnlijk ook zo geboren en daarbij ook nog eens gezond of ongezond opgevoed door anderen en door jezelf.

Misschien moeten we wat meer zot doen om niet zot te worden, en veel minder ons best doen om alles onder controle te houden.

Dit mogen ze alvast spelen op mijn begrafenis, want zo voel ik mij wel op het ogenblik…