Aristoteles zag drie soorten vriendschap: vriendschap gebaseerd op plezier, vriendschap gebaseerd op nuttigheid en vriendschap gebaseerd op een hoger doel, zoals een gemeenschappelijke deugd. De eerste twee vriendschappen zijn kortstondig en gericht op de bevrediging van het ego. De laatste vorm betreft de ‘ware vriendschap’.
“Een gemeenschappelijke deugd”, vandaar dat ware vriendschap zo zeldzaam is, en ook niet altijd blijft duren.
Vrienden komen en gaan: schoolvrienden, jeugdvrienden, goeie collega’s, lotgenoten, ja zelfs familie en ook liefjes en zielsverwanten. Want het leven geeft en neemt, en mensen evolueren, gaan anders denken en zich anders gedragen. Wat je als zestienjarige denkt en doet, is meestal niet hetzelfde als hetgeen je pakweg tien jaar later apprecieert.
‘Ik had altijd veel vrienden op school. Toen ik een job nam die me toeliet om te sparen voor mijn muziekcarrière kreeg ik er ook weer nieuwe. En dankzij de muziek heb ik overal ter wereld mensen ontmoet. Maar mijn beste vrienden kan ik op één hand tellen. Een van hen ken ik sinds mijn twaalfde. Hij is de enige uit die periode die ik nog zie, en dat komt doordat we er altijd geweest zijn voor elkaar. We hebben elkaar nooit teleurgesteld. Met Michael in de groep heb ik net hetzelfde: we hebben het beste voor met de ander. Het is een harde les geweest, die ik keer op keer heb geleerd in mijn leven. Hoe meer mensen je tegenkomt, hoe meer teleurstellingen je incasseert, en hoe meer je zelf ook teleurstelt. Je kunt ook niet constant beschikbaar zijn voor iedereen. Wees dus beleefd en beschaafd tegen al wie je tegenkomt, maar kies maximaal een stuk of drie mensen als beste vrienden, en wees hen altijd trouw. Een echt goede vriend neemt je voor wie je bent en geeft je een nieuwe kans wanneer je het even verknoeid hebt.’ Andy Cairns (van de band Therapy?)
Ik had het niet beter kunnen zeggen, Andy! Ik heb één goede vriendin, en dat al ongeveer twintig jaar, en die heeft mij inderdaad nog nooit teleurgesteld, en ik geloof haar ook nog nooit.
Ze kent niet mijn diepste geheimen en ik ook niet de hare, maar wij vertrouwen mekaar, respecteren elkaar, en zijn er altijd voor elkaar zonder dat we ons moeten forceren, en het ene plezier is het andere waard.
Onze zorgen lossen we wel zelf op, dat kan toch niemand in je plaats doen, maar weten dat wat en hoe je ook iets doet, iemand altijd in jou zal blijven geloven en achter jou zal blijven staan, is voldoende. Wij bewonderen elkaar inderdaad om onze gemeenschappelijke deugden, zoals Aristoteles dat zo mooi zegt, en dus kan onze vriendschap niet stuk.
