Dat begrijp ik dus niet, wanneer mensen antwoorden op de vraag “waarom doet u dat”, zeggen “om de tijd te passeren”.
Ik vind tijd namelijk veel waardevoller dan geld, en zal die niet met om het even wat of wie passeren. Mijn tijd verliezen, vind ik één van de spijtigste dingen en ik draag er dan ook zorg voor dat dit niet te vaak gebeurt.
Meestal weet ik ’s morgens niet aan wat eerst beginnen en heb ik in bed als beslist wat er vandaag zeker moet gebeuren. Echter geen te volle agenda, dat heb ik wel geleerd van te plannen met mate, en dat er al eens mag afgeweken worden.
Ik heb ook al van alles gedaan: geschreven, geschilderd, gekantklost, verteld, gehaakt, gebreid, juwelen gemaakt, getuinierd…allemaal met volle goesting. Eigenlijk ben ik een beetje een da Vinci, maar dan wel eentje van de witte producten.
En als je dan zoveel graag doet, is tijd wel heel erg waardevol, want voor dat “van alles” heb je veel tijd nodig. Het eerst onder de knie krijgen, het daarna uitvoeren, en er tenslotte ook volop van genieten.
Het is bovendien de weg naar dat genieten toe die ook zo boeiend en uitdagend is . Het lukt ook niet allemaal, maar ervan leren dat doe je wel altijd.
Mijn schoondochter is er ook zo eentje als ik, die wil ook graag alles kunnen en doen, als het maar creatief genoeg is.
Gisteren hebben de kinderen mij uitgenodigd om zondag mee te gaan naar een keramiek evenement bij Namen, want Audrey is o.a. keramiste. Ze is er verleden jaar mee begonnen en nu al bijna volleerd!Ik denk dat we zondag onze ogen gaan uitkijken, en dat vooral Audrey hier van zal genieten en “pikken” met haar ogen.
Ik ga vooral zoeken naar potterie en beelden voor de tuin, dan kan zij mij dat eventueel maken en dan hebben schoondochter en schoonmoeder weer wat gemeen met elkaar. Ze zeggen toch altijd dat een zoon naar het evenbeeld van zijn moeder zoekt om mee te trouwen, nietwaar…