De meeste van mijn gedichten, zijn niet eens gedichten, maar eerder wegwijzers.
Maar pas op, want ik geraak zelf niet altijd ter plaatse…
Tijdens mijn geestelijke “ongezondheid”, en bij mijn herstel heb ik veel boeken gelezen over filosofie en psychologie. Het beste filosofisch boek daarbij is “De troost van de filosofie” van Alain de Botton, en wat psychologie betreft is het het boek “Beter zorgen voor jezelf” van Marc Buelens en Ann Vermeiren.

Samenvatting
Het is opvallend hoe vanzelfsprekend mensen het vinden om voor anderen te zorgen. Maar zorgen ze ook genoeg voor zichzelf ? Wil je verandering in je leven, en liefst vandaag nog? Wil je meer tijd voor jezelf ? Wil je een betere gezondheid, minder stress, en een betere balans in je leven? Dit boek helpt je op een heel toegankelijke manier op weg. Beter zorgen voor jezelf zet de gouden stelregels om beter voor jezelf te zorgen heel helder uiteen: ken jezelf, waardeer jezelf, kies en bemin je keuze, verander je kijk op de wereld en verwen jezelf. Het is een uitnodiging om even stil te staan bij je leven, en er de motivatie uit te halen om enkele dingen te verbeteren.

Dit boek is voor mij echt een wegwijzer geweest, waarna ik hier in Hoeilaart de vereniging Klavertje4Zelfzorg opgericht heb.

Klavertje4Zelfzorg
Webstek: http://www.zelfzorg.be
Contactpersoon: Micheline Baetens, Vosdellestraat 37, 1560 Hoeilaart, tel. 02/657 51 50, e-mail: micheline.baetens@telenet.be.
Klavertje4Zelfzorg streeft naar een inclusieve en toegankelijke maatschappij. Ieder mens is een zelfstandige persoon die, ongeacht zijn beperking of verschil, autonoom en in de best mogelijke omstandigheden, aan het leven van elke dag moet kunnen deelnemen.
Zelfzorg is de individuele zorg voor zichzelf, waarbij uitgegaan wordt van de mondigheid en zelfredzaamheid van mensen en hun verantwoordelijkheid voor het eigen lichamelijk en geestelijk welzijn. Zelfzorg helpt om probleemsituaties om te buigen. Goed kunnen zorgen voor zichzelf betekent ook beter kunnen zorgen voor anderen.

De vereniging bestaat ondertussen niet meer, en ik heb het met heel weinig steun zo’n tien jaar volgehouden.
Aan de vereniging heb ik een vijftal mensen overgehouden met wie nog af en toe contact heb, en die nog af en toe eens over hun problemen komen praten.
Want het was vooral een vereniging waarin met elkaar gepraat werd.
Maandelijks werd er een onderwerp gekozen, en daar kon dan van mening over gewisseld worden. Een onderwerp kon zijn: intuïtie, creatief denken, zelfzorg,… en zowat alles wat mensen in staat kon stellen om hun problemen aan te pakken en de baas te kunnen.
Daarnaast waren er de uitstapjes, de vertelnamiddagen in het rusthuis en de jaarlijkse Gedichtendag in het rusthuis.
Bij gebrek aan werkende leden ben ik er moeten mee stoppen en hield ik nog enkel de website over. Verleden jaar in november ben ik ook daarmee gestopt.
Ik heb aan mensen de dingen willen doorgeven waar ik mezelf mee geholpen heb, en die drang heb ik nog altijd, vooral omdat ik geestelijke gezondheid, onafhankelijkheid en zelfredzaamheid zo belangrijk vind.
Jezelf kennen, jezelf waarderen, je keuzes beminnen, je kijk op de wereld veranderen en jezelf verwennen, dat is voor mij het klavertjevier van het geluk, en ik denk dat ik moet zeggen, dat het na al die tijd dat ik het op zak heb gestoken, het al goed van pas is gekomen, en het werkt!